Vandaag doe ik mee aan de blogtour die Xander Uitgevers organiseert rond het boek Joseph, de zwarte Mozart van Jan Jacobs Mulder.
Over Joseph, de zwarte Mozart van Jan Jacobs Mulder
Parijs, 1799. In de turbulente tijd van de Franse Revolutie is Joseph Boulogne ernstig gewond teruggekeerd uit Saint Domingue, waar hij vocht tegen de kolonisten voor de afschaffing van de slavernij. Al stervende kijkt hij terug en vraagt zich af: heb ik genoeg gedaan?
Joseph, zoon van een blanke plantage-eigenaar en een vrijgekochte slavin, groeide op in Parijs en ontwikkelde zich tot een uitstekend violist, geroemd componist, gevierd schermer en hij was bovendien geliefd bij de vrouwen. Ondanks zijn succes hield hij het gevoel nooit echt bij de blanke elite te hebben gehoord. Met tweehonderdvijftig vrijwilligers besluit hij naar Saint Domingue te trekken om op te komen voor de rechten van de slaven. Het zal een strijd voor zijn eigen leven worden.
Mijn mening over Joseph, de zwarte Mozart van Jan Jacobs Mulder
Een intrigerend verhaal, want, zoals je je wellicht kunt voorstellen is een zwarte man in het Frankrijk van eind achttiende eeuw, zeker in de hogere kringen waarin Joseph verkeerde, nogal een opvallende verschijning. En hoewel hij furore maakt als schermer, violist en componist wordt het Joseph steeds duidelijker dat hij door velen toch niet voor vol wordt aangezien vanwege zijn huidskleur. Als hij dan ook nog de waarheid ontdekt over wat zijn moeder op een slavenschip heeft meegemaakt begint bij Joseph steeds meer de noodzaak te onstaan om zich, in plaats van met sport en muziek, bezig te houden met het opkomen voor de rechten van slaven. Hij keert zelfs terug naar zijn geboorteland om zelf te vechten voor de vrijheid en de rechten van de slaven. Dit hele proces bouwt Jan Jacobs Mulder mooi op en je snapt de beweegredenen van Joseph wel om zijn mooie leventje in Frankrijk op te geven.
Ondanks dit fascinerende verhaal kon Joseph, de zwarte Mozart me toch niet helemaal bekoren. Dat heeft dan vooral te maken met de wat stijve en formele schrijfstijl. Dat past natuurlijk prima bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt, maar ligt mij persoonlijk minder. Omdat Joseph ‘de zwarte Mozart’ wordt genoemd had ik ook verwacht dat muziek een centraal aspect zou zijn in het boek, maar dat is nauwelijks het geval.
Uiteindelijk kwam ik nooit echt helemaal lekker in het verhaal, ondanks dat het me bij vlagen zeker boeide. En dat is jammer, want een geschiedenis als deze, Joseph heeft echt bestaan, is de moeite waard om bij een groter publiek bekend te zijn.
Fan van klassieke muziek? Of gewoon benieuwd naar hoe de muziek van Joseph klinkt? Er is een Spotify-playlist met muziek van Joseph Boulogne.
Via onderstaande link kun je het boek direct bestellen op Bol.com (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie)
Een gedachte over “Recensie: Joseph, de zwarte Mozart – Jan Jacobs Mulder”