Categorie archief: Recensies

Boeken, Muziekboeken, Recensies

Recensie: Why go. Ontmoetingen met Pearl Jam – Mark van Schaick

Geef een reactie

Mocht je nu, net als ik, rond de veertig zijn, dan kan het bijna niet anders dat je in je middelbareschoolperiode vaak naar grunge hebt geluisterd, op schoolfeesten wel eens hebt staan pogoën en de houthakkersblouse een standaard onderdeel van je garderobe was. Want begin jaren negentig waren bands als Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden en Alice in Chains niet van de radio en MTV weg te slaan. Grunge was hot en Seattle was the place to be voor bands.

Ook Mark van Schaick zat er middenin, maar dan vooral als journalist voor muziektijdschrift OOR. In die hoedanigheid mocht hij regelmatig afreizen naar Seattle om verslag te doen van de ontwikkelingen. En sprak hij Pearl Jam en veel andere bands, zowel in Seattle als in Nederland. Pearl Jam is een van de weinige bands uit die tijd die nog altijd platen maakt, tourt en bovenal een enorme fanschare heeft. Dat was ook wel te merken toen de concerten die Pearl Jam in juni gaf in Amsterdam binnen een mum van tijd waren uitverkocht.

Recensie: Why go. Ontmoetingen met Pearl Jam - Mark van Schaick

In Why go. Ontmoetingen met Pearl Jam doet Mark van Schaick verslag van de gesprekken die hij door de jaren heen had met de band, maar ook met bevriende muzikanten. Dat levert niet alleen boeiende informatie op over de muziek van Eddie Vedder en zijn vrienden, maar laat ook goed zien wat er met een band gebeurt wanneer ze een grote hit hebben. Waar Van Schaick eerst nog vrijwel altijd welkom is om een paar uur rond te hangen bij de band en ze de hemd van het lijf mag vragen, wordt het later steeds lastiger om ze zelfs maar een kwartiertje te mogen spreken.

Interviews met Pearl Jam

Veel van de gesprekken die de journalist had met Pearl Jam, maar ook bijvoorbeeld met leden van bevriende band Soundgarden, kun je compleet uitgeschreven teruglezen in het boek. Absoluut interessant, maar wat mij betreft toch ook een beetje een zwak punt van het boek. Want dat leunt nu wel heel erg op die interviews. Die zijn zeker boeiend, daar niet van, maar een heel boek met voornamelijk interviews is toch vooral interessant voor de echte fans. Gelukkig biedt de achtergrond over hoe deze interviews tot stand kwamen een mooie extra en is dat wat het boek toch ook wel weer de moeite waard maakt.

Vooral voor de echte fans

Why go is vooral een boek voor de echte Pearl Jam fans en voor iedereen die opgegroeid is met de grungemuziek. En mocht je, net als ik, een bezoek aan Seattle gaan brengen, dan is het ook goede inspiratie voor het bezoeken van een aantal plaatsen die belangrijk zijn geweest in de geschiedenis van Pearl Jam.

Bestel Why go. Ontmoetingen met Pearl Jam van Mark van Schaick bij Bol.com (MirandaLeest ontvangt een kleine commissie).

Recensies

Recensie: Het zwembad – Libby Page

Geef een reactie

Afgelopen week verscheen Het zwembad van Libby Page. Prima timing met de bijna tropische temperaturen van de afgelopen dagen. Het hele verhaal speelt zich namelijk af rondom een buitenzwembad in Londen. Van uitgeverij AW Bruna mocht ik het boek al voor verschijning lezen, en werd ik uitgenodigd om mee te doen aan de blogtour rond dit boek. Vandaag deel ik mijn recensie.

Het verhaal in het kort

Kate is een jonge ambitieuze journaliste, voor haar werk is ze verhuisd naar de Londense wijk Brixton, waar ze zich eigenlijk nogal eenzaam voelt. Haar stukjes in de Brixton Chronicle beperken zich tot onbenullige onderwerpen als huisdieren en wegwerkzaamheden. Niet bepaald wat ze zich had voorgesteld van haar journalistieke carriére. Maar dan vraagt haar redacteur of ze een stuk wil schrijven over de voorgenomen sluiting van het zwembad Brockwell Lido, en de actie die bewoners zijn gestart om de sluiting tegen te houden. Dit kon wel eens haar doorbraak zijn, zeker als ze het verhaal hoort van de 86-jarige Rosemary, die al van kleinsaf aan haar baantjes trekt in het zwembad. Rosemary stemt toe met interview, maar alleen als Kate zelf eerst ook komt zwemmen. Al snel ontstaat er een mooie vriendschap tussen de twee dames en raakt Kate zelf ook betrokken bij de actie om het zwembad te behouden.

Recensie Het Zwembad - Libby Page

Mijn mening over Het zwembad van Libby Page

Het komt niet vaak voor dat ik een boek binnen één dag uitlees, maar met Het zwembad van Libby Page was dat wel het geval. Dat lag vooral aan de warme, sympathieke personages die in het boek voorkomen. Al snel voelt het of je Kate en Rosemary persoonlijk kent en snap je waarom ze begaan zijn met het zwembad en het behoud ervan. Hoewel het verhaal voornamelijk om deze twee vrouwen draait, worden ook de andere personages in korte hoofdstukken aan de lezer voorgesteld. Allemaal doodgewone mensen in een doodgewone buurt, elk met hun eigen redenen waarom het zwembad open moet blijven. Ze spelen slechts een bijrol in het verhaal, maar door deze kleine portretjes krijg je toch een mooi beeld van de diversiteit van de wijk waarin het zwembad staat. Dat maakt het extra bijzonder dat al deze mensen zich samen hard maken voor het voortbestaan van het zwembad.

Tikje cliché
Door de korte hoofdstukjes leest het boek bovendien ook lekker vlot weg. Het verhaal zelf is soms wel een tikje cliché. Al klinkt dat negatiever dan ik bedoel, ik bedoel vooral dat ontwikkelingen in bepaalde verhaallijnen (een opbloeiende romance, rond de carrière van Kate) wel wat voor de hand liggen. Je ziet eigenlijk al snel welke kant het opgaat. Toch is dat in dit boek helemaal niet storend. Dat komt vooral omdat je tijdens het lezen al snel veel sympathie hebt voor de personages en hun actie en het verhaal ingezogen wordt.

Heerlijk feelgood vakantieboek
Het zwembad van Libby Page is een heerlijk boek om in één ruk uit te lezen. Ik heb er enorm van genoten. Echt een fijn feelgood verhaal over vriendschap en gemeenschapszin. Goed voor een lach en een traan. En ideaal voor de zomervakantie.

Ook zin in deze feelgoodroman? Via onderstaande links kun je ze direct bestellen via Bol.com (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie).

Muziekboeken, Recensies

Recensie: Last of the Giants. Het ware verhaal van Guns n’ Roses – Mick Wall

Geef een reactie

Als er één videoclip uit mijn tienerjaren is die me bij is gebleven dan is het wel November Rain van Guns n’ Roses. Compleet over the top en uitermate dramatisch. Vooral het beeld van Slash, die je zo’n beetje kan uittekenen met zijn leren broek, gitaar en een peuk die uit zijn bos wilde krullen steekt, op een soort kale vlakte met een wit kerkje op de achtergrond. Geweldig. De albums Use Your Illusion I en II luisterde ik destijds ook vaak. Maar dit was ook een beetje de periode dat het allemaal nogal uit de hand liep bij de band. Relletjes bij concerten, ruzies binnen de band, verslavingen, Axl Rose die vaker niet dan wel kwam opdagen bij concerten en het begin van het einde.

Journalist Mick Wall sprak in die jaren, maar ook in de beginjaren van de band, veel met alle bandleden en entourage. Genoeg inspiratie voor een boeiende biografie, die ik voor Bol.com Lees Magazine mocht lezen. Last of the Giants. Het ware verhaal van Guns n’ Roses staat vol met smeuïge details en goede gesprekken met bandleden, managers en anderen die veel met de band samenwerkten. Maar het boek gaat ook in op de muziek, de werkwijze van de band en de, niet altijd lekker lopende, samenwerking. Bovendien weet Wall ook mooi te beschrijven hoe de band in 2016 toch ineens weer in de bijna originele bezetting met elkaar op tournee ging. Iets wat je je bijna niet meer kan voorstellen als je net hebt gelezen over de eerste twintig jaar van de band.

Recensie Last of the Giants. Het ware verhaal van Guns n' Roses - Mick Wall

Mijn volledige recensie van Last of the Giants. Het ware verhaal van Guns n’ Roses van Mick Wall lees je op Lees Magazine van Bol.com

Zelf Last of the Giants lezen? Via onderstaande links kun je het boek direct bestellen bij Bol.com (en ontvangt MirandaLeest een kleine vergoeding)

Non-fictie, Recensies

Recensie: Adèle – Henk van Gelder

Geef een reactie

Actrice, zangeres en cabaretiere Adèle Bloemendaal overleed begin 2017. Ze had een bijzonder leven achter de rug. Geboren als Adèle Maria Hameetman ging ze na een avontuur in Amerika en een kort huwelijk door onder de naam Adèle Bloemendaal. Ze kende veel successen in het theater, scoorde de nodige carnavalhits, maar werd ook bekend van rollen in tv-series als Het schaep met de 5 pooten (het orgineel). En niet te vergeten een glansrol in Theo en Thea en het tenenkaasimperium.

Recenie: Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal - Henk van Gelder

Maar ze stond er ook om bekend dat ze geen blad voor de mond nam. Haar jongere minaars, plastische chirurgie en het feit dat ze soms werk aannam voor de poen, Adèle deed er nooit moeilijk over. Een openhartig mens zou je zo denken. Toch liet Bloemendaal maar weinig mensen echt dichtbij komen. En als ze het even niet meer zag zitten dan sloot ze zich af van de buitenwereld, zegde voorstellingen af en was voor niemand bereikbaar. Dat zorgde, zeker later in haar carriere, voor een beroerd imago.

Over deze fascinerende vrouw schreef Henk van Gelder een interessante, beknopte, biografie die ik mocht lezen voor Bol.com Lees Magazine, waar je ook mijn volledige recensie over dit boek kunt lezen.

Meer lezen over Adèle Bloemendaal? Via onderstaande links kun je het boek bestellen (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie).

Boeken, Non-fictie, Recensies

Het huis vol – Anita Terpstra

Geef een reactie

Als je, zoals ik, komt uit een klein gezin en met ouders uit kleine gezinnen dan blijven grote gezinnen fascineren. Ieder jaar kijk ik met veel plezier (en verbazing) naar de tv-serie Een huis vol, waarin een aantal grote gezinnen gevolgd wordt. De chaos, gezelligheid en hoeveelheid boodschappen vind ik verwonderlijk. En bij het het ene gezin zou ik zo willen intrekken, terwijl ik van het andere gezin al gillend gek wordt als ik er alleen maar naar kijk (bedenk zelf maar even welk gezin ik waarmee bedoel).

Schrijfster Anita Terpstra raakte ook gefascineerd, maar dan door haar eigen grote familie. Haar moeder was er één van veertien en haar vader één van zeven. Hoe was het om op te groeien in zo’n groot gezin? Om daar achter te komen besloot ze een aantal ooms en tantes te spreken over hun jeugd en hen te vragen naar hun ervaringen. Het resultaat is het boek Het huis vol. Een geschiedenis van het naoorlogse grote gezin.

Recensie Het huis vol - Anita Terpstra

Het staat vol met zeer interessante gesprekken, want het was zeker niet voor iedereen een lolletje om op te groeien met zoveel broers en zussen. De oudere kinderen werden vaak ingezet om op de kleintjes te passen, het huishouden te doen of moesten zelfs vroeg van school om mee te draaien in het gezin. Sommige broers en zussen bleven goed contact houden toen ze zelf volwassen werden, maar anderen konden niet wachten om weg te komen en hebben ook niet veel behoefte meer aan contact met de enorme familie.

De persoonlijke ervaringen van Terpstra’s familie zijn boeiend om te lezen. Ze lezen lekker weg. Hier en daar beschrijft Terpstra de persoonlijke verhalen bijna in romanvorm, dat zorgt ervoor dat het heel levendig wordt, al vond ik de toon soms net iets te ‘Jip en Janneke’-achtig, zeker bij de vroegere jeugdherinneringen van ooms en tantes, waardoor ik het gevoel kreeg in een spannend kinderboek beland te zijn. Ook leuk, maar niet helemaal mijn ding. Gelukkig was het overgrote deel van het boek gewoon reuze interessant.

Verschil tussen stad en platteland

Wel opvallend dat deze verhalen plaatsvinden in de generatie van mijn eigen ouders (en iets eerder), maar dat de ervaringen die zij hebben mij veel meer aan de generatie van mijn grootouders doet denken. Terwijl Terpstra en ik maar een aantal jaar verschillen in leeftijd. Wellicht komt dat ook door het verschil tussen de stad (waar mijn familie vandaan komt) en het platteland (waar de familie van Terpstra vandaan komt), het verschil tussen niet-gelovige (mijn familie) en gelovige gezinnen (die in Het huis vol) en natuurlijk ook door het feit dat mijn ouders in kleine gezinnen opgroeiden en de familie van Terpstra juist in grote gezinnen. Mijn oma moest, als oudste meisje van het gezin, ook stoppen met school toen haar moeder overleed om voor haar vader en de jongere kinderen in het gezin te zorgen. Maar dat speelde dus zo’n dertig jaar eerder dan de verhalen in dit boek. Vond ik toch best opvallend.

En zo zie je maar hoe verschillend families kunnen zijn. Wat voor de een heel normaal is, is voor een ander al weer nauwelijks voor te stellen, of hooguit als verhaal uit generaties terug.

Nadenken over je eigen familie

En datzelfde geldt ook wel een beetje voor de historische achtergronden en ontwikkelingen waarmee Terpstra de persoonlijke verhalen van haar familie afwisselt. Onderwerpen als de invloed van de kerk, gezondheidszorg, straffen uitdelen en het vernoemen van de kinderen zijn erg interessant om te lezen en zet de persoonlijke verhalen van haar familie wat meer in perspectief. Net zoals het erg interessant is om op deze manier eens naar je eigen familie te kijken. Deden die het ook zo? Ging het er heel anders aan toe? Hoe ging het nog weer een generatie eerder?

Heb je interesse in familiegeschiedenis, en ben je benieuwd naar hoe het was om op te groeien in een groot gezin? Of kom je misschien juist uit een groot gezin en ben je benieuwd hoe anderen dit hebben ervaren? Dan is Het huis vol absoluut een aanrader. Een mooie mix tussen persoonlijke verhalen en feiten en achtergronden zorgt voor een prima leesbaar boek, dat bovendien ook een mooie aanleiding is eens na te denken over de familie waarin je zelf terecht bent gekomen.

Recensies

Recensie: Het meesterwerk – Geir Tangen

Geef een reactie

Recensie Het meesterwerk - Geir TangenJournalist Viljar Ravn Gudmundsson heeft een paar jaar geleden een grote zaak aan het licht gebracht. Maar door een enorme blunder is zijn carriere daarna in het slop geraakt. Als een moordenaar hem uitkiest om een volgend slachtoffer aan te kondigen doet hij dit in eerste instantie af als onzin. Maar als de moord exact zo plaatsvindt dan raakt hij betrokken in het onderzoek naar de moordenaar. Samen met inspecteur Lotte Skeivoll wordt hij meegesleept in deze zaak. En dat heeft voor beiden ingrijpende gevolgen.

Mijn mening over Het meestwerk van Geir Tangen

Duidelijk is dat schrijver Geir Tangen zich bij Het meesterwerk heeft laten inspireren door andere Scandinavische, en dan met name Noorse, schrijvers. Dat laat hij niet alleen merken door er regelmatig rechtstreeks naar te verwijzen, maar ook door de sfeer op te roepen die zo vaak terugkomt in Scandinavische thrillers. Wat norse personages, een ietwat duistere sfeer en veel gebruik makend van het landschap om die sfeer te versterken. Hoewel dit zeker zorgt voor een hoop herkenning vond ik het af en toe net iets te gemaakt aandoen. Alsof de schrijver niet op eigen kracht durfde te vertrouwen. En die kracht is zeker aanwezig.

Want alle elementen voor een prima thriller zijn er in Het meesterwerk; interessante personages, een spannende verhaallijn en een verrassende ontknoping. Vaak reden genoeg om zo’n boek in één ruk uit te willen lezen. Toch lukte me dat niet. Die afzonderlijke elementen werden voor mij te weinig één geheel, waardoor ik nooit helemaal lekker in het verhaal kwam. De ontknoping, die ik zeker niet had zien aankomen was er voor mij bovendien eentje van het soort waar ik nou juist echt een hekel aan heb (in het kader van spoiler alerts kan ik hier verder niet echt op ingaan). Maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak, waarschijnlijk zijn er heel veel mensen die het juist fantastisch vinden.

Al met al zeker een prima thriller, maar Geir Tangen heeft mij niet direct weten te overtuigen. En qua Scandinavische thrillers hou ik het toch liever bij Lars Kepler, Henning Mankell, Stieg Larsson, Håkan Nesser of Camilla Läckberg. Maar mocht je van Scandinavische thrillers houden (en misschien juist weer niet van de auteurs die ik net noemde), dan zou ik Het meesterwerk van Geir Tangen zeker eens een kans geven.

Benieuwd naar Het meestwerk van Geir Tangen? Via onderstaande links kun je het boek bestellen bij Bol.com (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie)

Boeken, Muziekboeken, Recensies

Recensie: Hiphop in Nederland – Rajko Disseldorp

Geef een reactie

Als je wel eens een Nederlandse radiozender aan hebt staan, dan moet je ze kennen. Boef, Sevn Alias of Ronnie Flex. Zij waren in 2017 de meest gedraaide artiesten. Hiphop is duidelijk enorm populair. Maar wie zijn die jongens nou eigenlijk? In Hiphop in Nederland van Rajko Disseldorp krijg je daar een goed idee van. Want door middel van portretten stelt hij in dit boek dé tien rappers van dit moment voor. Naast Boef, Sevn Alias en Ronnie Flex, ook portretten van Sticks, Ali B, Ares, Typhoon, Fresku, Hef en Bokoesam. Rajko Disseldorp bezocht de rappers meerdere keren en sprak ze over hun drijfveren, achtergronden en toekomstplannen. Ik mocht dit boek recenseren voor Lees.bol.com.

Recensie Hiphop in Nederland - Rajko Disseldorp

Stoer doen
Wat al snel opvalt is dat de jongere rappers nog vooral bezig zijn met stoer doen. Het gaat om bravoure, status krijgen, views scoren en aan de buitenwereld laten zien dat je het gemaakt hebt. Hoort ongetwijfeld bij de leeftijd, maar ik (40) vond het vooral wat vermoeiend. Gelukkig zijn er ook uitzonderingen, zo heeft Sevn Alias, wiens portret door zijn openhartigheid wat meer diepgang heeft. En dat hij dan het volgende zegt, dat vergeven we hem dan maar 😉

Het is een beetje fucked up om te zeggen, maar ik wil niet een oude rapper zijn. Ik wil niet meer rappen wanneer ik dertig ben.

Rap voor jong en oud
Want dat je ook nog prima mee kan in de hiphopwereld als je de dertig nadert of gepasseerd bent dat bewijzen Typhoon, Fresku  en Sticks. Deze rappers zijn niet meer alleen bezig met de buitenwereld, maar hebben echt een verhaal. En hun muziek, de onderwerpen waar ze over rappen, groeien met hen mee.

Of je nou van hiphop of rapmuziek houdt of niet, dit boek geeft sowieso een mooi beeld van wie er toe doet in de Nederlandse rapwereld, met portretten die zeer de moeite waard zijn. Mijn volledige recensie van Hiphop in Nederland van Rajko Disseldorp kun je lezen op Lees.bol.com

Hiphop in Nederland van Rajko Dissdeldorp lezen? Via onderstaande links kun je ze direct bestellen bij Bol.com (links het boek, rechts het e-boek). MirandaLeest ontvangt een kleine commissie als je via onderstaande links bestelt.

Boeken, Non-fictie, Recensies

Recensie: Eindelijk 40 – Aaf Brandt Corstius

Geef een reactie

De columns van Aaf Brandt Corstius in de Volkskrant, Flow Magazine en Margriet (om er maar een paar te noemen) lees ik altijd met heel veel plezier. Toen ik zag dat er dit jaar weer een boek van haar zou verschijnen begon ik me daar dan ook gelijk op te verheugen. Helemaal toen ik de titel zag. Eindelijk 40, over de voordelen en niet-bestaande nadelen van veertiger zijn. Zelf ben ik van 1977 (reken zelf maar uit :-)), dus dit boek kon niet op een beter moment verschijnen wat mij betreft.

Recensie: Eindelijk 40 - Aaf Brandt Corstius

Niet dat ik er nou zo tegenop zag om 40 te worden. Maar toch, het klinkt zo, ehm… nou ja, ouder dan 30. Gelukkig heeft Brandt Corstius al een paar jaar ervaring met veertiger zijn. Voor Eindelijk 40 verzamelde zij een aantal columns (allemaal eerder verschenen) over onderwerpen waar veertigers mee te maken krijgen. Van grijs haar, relatieperikelen, een aftakelend lichaam en een aftakelende geest tot dingen die zij van andere veertigers heeft geleerd. Allemaal zeer geestig beschreven en in veel gevallen herkenbaar.

Nuchtere kijk

En precies die dingen waar ik altijd zo van geniet in de columns van Aaf  zorgen ervoor dat Eindelijk 40 heerlijk wegleest. Ik had het boek in een paar uurtjes uit. Want haar nuchtere kijk op het veertigerschap (en op het hele leven eigenlijk) staat mij wel aan. Je hoeft niet persé alles meer, en vooral, je hoeft niet meer persé alles te willen. Er is niets mis met sleur en met daar heel tevreden mee zijn. En dat maakt het leven een stuk overzichtelijker.

Cadeautip voor ex-dertigers

Eindelijk 40 is uitermate geschikt als cadeautje voor ex-dertigers die misschien een beetje opzien tegen het 40 worden. Want met de columns van Aaf kun je er wel weer even tegenaan.

Eindelijk 40 en andere boeken van Aaf Brandt Corstius bestel je via onderstaande links direct bij Bol.com

Bonustip: Hou je van podcasts, taal, interviews en mooie liedjes? Dan is De Grote Harry Banink podcast (van Gijs Groenteman, de man van Aaf) een enorme aanrader. Mooie en soms ontroerende interviews en heel veel heerlijke liedjes met teksten van onder andere Annie M.G. Schmidt en liedjes uit Sesamstraat en Klokhuis. De podcast is nu even met pauze, maar er zijn al 25 afleveringen beschikbaar, waarin Groenteman mensen als Hans Dorrestijn, Jenny Arean, Joost Prinsen, Bert Plagman (Tommie!), Frank Groothof en Willem Nijholt interviewt.

Boeken, Non-fictie, Recensies

Recensie: Off, verbeter je leven met een digitale detox – Tanya Goodin

1 reactie

Hoe vaak kijk jij op je telefoon of tablet? Ik vaker dan ik zou willen. Wanneer er reclame komt op tv grijp ik vaak mijn telefoon. Maar ook als er in een programma iets spectaculairs of grappigs gebeurt, om even snel op Twitter te kijken of het andere mensen ook is opgevallen. Wanneer ik op de trein sta te wachten. Of voor het slapen gaan. Eigenlijk is het zo’n gewoonte geworden. En dat kan best een beetje minder.

MirandaLeest boekenblog recensie van Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin

Vandaar dat ik geïntrigeerd werd door Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin. Dit handzame boekje (niet veel groter dan de gemiddelde mobiele telefoon, toeval of niet?) helpt je om uit te loggen, minder stress te ervaren en meer tijd over te houden zodat je weer kunt genieten van échte ervaringen, échte contacten en écht geluk. Althans, dat beweert de achterflap.

Voorbeelden en tips

De digitale detox is ingedeeld in verschillende delen, zoals ‘Stel je grenzen’, ‘Go with the flow’ en ‘Tem je triggers’. Korte hoofdstukjes, voorzien van sfeervol beeldmateriaal. Ieder deel geeft voorbeelden van situaties waarin je vaak naar je telefoon grijpt en tips om je gedrag te veranderen. Dat varieert van het kopen van een wekker, zodat je je telefoon niet meer op je nachtkastje hoeft te hebben om als wekker te gebruiken tot het advies om de natuur in te gaan. Of om je gedachten te verzetten door te kleuren, te lezen of te puzzelen.

MirandaLeest boekenblog recensie van Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin

© Lev.boeken

Te vrijblijvend

Allemaal prima voorbeelden en situaties, die je wel weer even bewust maken van het feit dat de telefoon zo ingeburgerd is dat je bijna zou vergeten dat je ook nog andere dingen kunt doen. Toch blijft Off wat mij betreft net wat te vrijblijvend om van een echte digitale detox te spreken. De informatie en voorbeelden liggen behoorlijk voor de hand, maar de echte trigger om ze aan te pakken blijft een beetje achterwege.

Goede reminders

Neemt niet weg dat Off van Tanya Goodin goede reminders bevat voor iedereen die wil proberen wat minder afhankelijk te worden van zijn mobiele telefoon. Er zo over te lezen maakt je toch wat bewuster van je eigen gedrag. En het boekje lijkt me ook heel geschikt als (niet zo) subtiel cadeautje voor die geliefde die altijd maar naar zijn of haar scherm zit te staren.

Ben je ook wel toe aan een digitale detox? Via onderstaande link direct bij Bol.com bestellen.

Boeken, Non-fictie, Recensies

Recensie: In Einsteins achtertuin – Amanda Gefter

1 reactie

Natuurkunde. Denk ik daaraan dan gaat dat vooral over de middelbare school. Die keer dat onze natuurkundeleraar ons na één lesuur gedag zei terwijl we een dubbeluur hadden en we niet wisten hoe snel we de klas uit moesten stuiven. En hoe woedend hij daarover was een week later. En dat ik in 3 Havo hele mooie cijfers haalde en dus besloot het vak op te nemen in mijn vakkenpakket, waarna ik in 4 Havo alleen nog maar onvoldoendes haalde en het dus weer razendsnel liet vallen. Daarmee was mijn liefde voor het vak natuurkunde wel bekoeld.

Voor de Amerikaanse Amanda Gefter was en is natuurkunde echter haar grote passie. En in het boek In Einsteins achtertuin, dat ik voor Bol.com Lees Magazine mocht lezen, probeert ze die liefde over te brengen. Volgens de achterflap maakt Gefter de moeilijkste natuurkunde begrijpelijk. Ik was benieuwd of zij me misschien weer wat van dat gevoel uit 3 Havo kon laten terugvinden, toen ik er af en toe nog wel iets van begreep.

Recensie In Einsteins achtertuin - Amanda Gefter

Passie, humor en zelfspot

De liefde en enthousiasme voor natuurkunde spat overduidelijk van het boek af. Daar wordt je absoluut door aangestoken. En Gefter beschikt niet alleen over een goed stel hersenen, maar ook over een flinke dosis humor. En ze is niet bang voor zelfspot en steekt regelmatig de draak met het stoffige imago dat wetenschappers vaak hebben. Dat zorgt voor een lekker leesbaar boek.

Maar dan hebben we het nog niet over de natuurkunde zelf gehad. Want ondanks Gefters enthousiasme is een zekere voorkennis toch echt wel nodig. En met een paar jaartjes natuurkunde van de middelbare school red je dat helaas niet, althans, ik niet. De inhoud ging mij al vrij snel boven de pet.

Mijn volledige recensie van In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter lees je op Bol.com Lees Magazine.

Ben je wel een echte natuurkunde liefhebber? Of wil je dat worden? Dan is In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter zeker een goed punt om te beginnen. Je wordt zonder meer meegesleept door Gefters enthousiasme.