Categorie archief: Fictie

Boeken, Fictie, Muziekboeken, Non-fictie

Cadeautips: Boeken voor muziekliefhebbers

2 reacties

De feestdagen komen er aan. Ben je op zoek naar een cadeau voor een muziekliefhebber die ook graag leest? Met onderstaande boeken maak je ze zeker blij.

Cadeautips muziekboeken op MirandaLeest boekenblog

Voor de fans van oude rockers
Hay van Sander Donkers over onze eigen Nederlandse rockgod Barry Hay. Hay neemt geen blad voor de mond in deze lekker geschreven en bij vlagen zeer geestige autobiografie.

En ook Born to Run van Bruce Springsteen is een must. Springsteen is een geboren verhalenverteller en doet dat in boekvorm net zo bevlogen als op het podium.

Voor muzieknerds die van feitjes houden
Oké, je moet er wel even voor in de buidel tasten, maar dan heb je ook wat. In Bob Dylan Compleet staat werkelijk alles wat je maar wilde weten over de nummers van Nobelprijswinnaar Dylan. Maar ook leer je veel over de muziekgeschiedenis en artiesten waar Dylan zich door liet inspireren. Een naslagwerk dat niet mag ontbreken in de boekenkast van een echte muziekliefhebber.

Voor soulliefhebbers
James Brown van James McBride is zeker geen standaardbiografie over de Godfather of Soul. Want de carrière is zeker een aandachtspunt, maar meer nog gaat het over de moeilijkheden die Brown als een zwarte man in Amerika ondervond, niet alleen als artiest, maar zijn hele leven. Heftig, maar interessant leesvoer.

Voor de country en Americana liefhebbers
Cash van Robert Hilburn is één van de betere biografieën. Een uitgebalanceerd portret van the man in black waarbij ook de mindere kanten van Cash aan bod komen. Maar met zoveel respect geschreven dat het echt de moeite van het lezen waard is.

Dry Goods and Groceries, samengesteld door J.W. Roy, is niet alleen een prachtige verzameling artikelen over Americana en rootsmuziek met bijdragen van o.a. Nico Dijkshoorn, Tim Knol, Frédérique Spigt en Freek de Jonge, maar bevat ook nog een cd met schitterende liedjes van J.W. Roy. Dubbel feest dus.

Voor de visueel ingestelde muziekfan
Murder ballads zijn een apart en intrigerend fenomeen en komen in zo’n beetje elk muziekgenre wel voor. In In the Pines heeft Erik Kriek vijf murder ballads tot leven gebracht met zijn schitterende tekeningen. Duister, rauw en alleen voor de tekeningen al de moeite waard. Met bonuscd waar de nummers ook op worden uitgevoerd.

Voor het betere leeswerk
Wil je je muziekgekke man, broer of vader ook wel eens een serieuze roman laten lezen? Shotgun Lovesongs van Nickolas Butler is een meeslepende roman over liefde, vriendschap en muziek, en leest als een tragische countrysong.

De nacht is jong van Joseph O’Connor is fijne roman over twee vrienden die samen een bandje beginnen. Maar het einde van de band lijkt ook het einde voor hun vriendschap te zijn.

Ik had nog wel 100 boeken kunnen noemen. Want er zijn genoeg mooie muziekboeken. Heb jij zelf nog tips? Laat het vooral achter in de reacties.

Je kunt bovenstaande boeken uiteraard vinden in de betere boekhandel. Maar via onderstaande links bestel je ze rechtstreeks op Bol.com. Fijne feestdagen!

Boeken, Fictie, Recensies

Recensie: Bewaring – Graham Norton

Geef een reactie

Graham Norton ken je waarschijnlijk als de immer vrolijke en scherp uit de hoek komende talkshow-host van de BBC. Alle grote sterren zaten wel eens bij hem op de bank. Hoogtepunt van zijn show is altijd de Red Chair, waar het publiek een anekdote mag vertellen en ongenadig een hendel wordt overgehaald door Graham of een van zijn gasten als het verhaal niet boeiend genoeg is. Hilarisch. Ik ben vooral fan van Graham vanwege zijn Eurovisie songfestivalcommentaar (dat, en het Twittercommentaar is eigenlijk de enige reden dat ik er nog naar kijk). Geestig en een beetje vals. Zeker naarmate de avond vordert en Graham een paar wijntjes opheeft. Na een aantal autobiografische boeken werd het nu tijd voor Norton om zich ook te wagen aan fictie. Ik mocht zijn debuut Bewaring vast voor verschijning lezen van uitgeverij House of Books. Vandaag, de dag van verschijning, vertel ik jullie wat ik van het boek vond.

Recensie Bewaring - Graham Norton MirandaLeest boekenblog

Over Bewaring van Graham Norton

Duneen is een rustig dorpje, ver genoeg verwijderd van de grote steden om z’n eigen charme te hebben behouden. Onder de inwoners bevindt zich de zwaarmoedige politieagent PJ, die een eenzaam, monotoon leven leidt en van maaltijd naar maaltijd leeft. Tot nu. Wanneer er een duistere ontdekking wordt gedaan op een bouwplaats bij de oude school, worden er lang verzwegen geheimen geopenbaard en komen oude twisten boven water, en blijkt het rustige, ooit onschuldige en in zichzelf gekeerde dorpje een duistere en inhalige kant te hebben.

Mijn mening over Bewaring van Graham Norton
Laat ik eerlijk zijn, ik heb me bij dit boek echt laten verleiden door het feit dat het door Graham Norton geschreven is. Had ik alleen de flaptekst gelezen en was de auteur onbekend dan had ik het boek waarschijnlijk niet opgepakt.

Traag op gang
Toen ik begon met lezen was ik een beetje bang dat het een teleurstelling zou worden. Want het boek kwam wat traag op gang en de personages vond ik allemaal nogal erg naïef. Eenzijdig ook, vrijwel allemaal zijn ze een beetje zonderling, loners die eigenlijk nog nooit echt een relatie hebben gehad (terwijl ze toch van middelbare leeftijd zijn). Niet dat daar iets mis mee is, maar dat het zo was voor het merendeel van de karakters vond ik toch opvallend. En de setting van zo’n klein afgelegen gehucht vond ik ook wat cliché, een beetje zoals mensen uit de grote stad denken over mensen in een klein gehucht (maar dat kan ook zijn omdat ik zelf uit de stad kom). Niet direct een veelbelovende start dus.

Vlotte pen
Maar gelukkig zorgde de vlotte pen van Norton er na een tijdje toch voor dat ik lekker in het verhaal kwam. En uiteindelijk past dat wat lagere tempo ook wel bij het verhaal, want het gaat niet om een zaak met spectaculaire details of de meest ingenieuze onderzoekstechnieken. Dus niet op iedere pagina een plotwending of nieuwe verdachte, maar de details over wat er gebeurd is worden langzaam maar zeker onthuld.

En juist daarom, en de fijne schrijfstijl van Norton, blijf je toch geboeid doorlezen. Ik had het boek dan ook in een middag en avond uit omdat ik tijdens het lezen steeds nieuwsgieriger werd naar hoe het allemaal precies zat. En ook de personages, die ik in eerste instantie een beetje eendimensioneel vond, begon ik steeds sympathieker en menselijker te vinden. Met dit boek bewijst Graham Norton overigens ook dat hij die (soms een beetje) valse humor (waar ik enorm van hou trouwens) helemaal niet nodig heeft, want hoewel zijn schrijfstijl niet loodzwaar is, is het zeker geen humoristisch boek.

Murder mystery
Bewaring van Graham Norton was dus voor mij een boek waar ik even in moest komen, maar wat ik uiteindelijk met zeer veel plezier gelezen heb. Slow reading en een aanrader voor iedereen die van typisch Engelse murder mysteries houdt.

Benieuwd geworden? Je bestelt dit boek via onderstaande links eenvoudig op Bol.com (MirandaLeest ontvangt dan een kleine commissie)

Fictie, Recensies

Recensie: Het stel van hiernaast – Shari Lapena

1 reactie

Wie gaat er naar een etentje bij de buren en laat de baby thuis alleen achter? Wat voor moeder doet zoiets? Dat staat op het omslag van Het stel van hiernaast van Shari Lapena. Dit deed me direct denken aan de ontvoeringszaak van Madeline McCann, het Engelse meisje dat in 2007 verdween in Portugal terwijl haar ouders even verderop uit eten waren. Een vreselijke tragedie waarbij natuurlijk al snel de schuld bij de ouders werd neergelegd. En waarvan nog steeds niet duidelijk is wat er precies gebeurd is. Met die zaak in het achterhoofd begon ik dus aan Het stel van hiernaast.

Recensie: Het stel van hiernaast - Shari Lapena

Over Het stel van hiernaast van Shari Lapena
In Het stel van hiernaast gaan Anne en Marco een hapje eten bij de buren, Cynthia en Graham. Cynthia heeft niets met kleine kinderen, dus ze vraagt ze of ze de baby thuis willen laten. Nadat de oppas op het laatste moment afzegt stelt Marco voor om de baby gewoon alleen thuis te laten. Ze zitten tenslotte bij de buren en kunnen de kleine via de babyfoon in de gaten houden en ze spreken af om om het half uur even te gaan kijken. Wat kan er gebeuren? Wanneer ze uiteindelijk thuiskomen blijkt de baby verdwenen. Hoe kan dit? Wie kan hun kind meegenomen hebben zonder dat ze iets door hebben gehad? Beide ouders lijken genoeg geheimen te hebben die hen verdacht maken.

Mijn mening over Het stel van hiernaast van Shari Lapena
In Het stel van hiernaast laat Shari Lapena zien dat een onschuldige aanleiding, een oppas die op het laatste moment afzegt, kan leiden tot een vreselijke tragedie. Maar is het wel zo’n tragedie, of weet één van de ouders al die tijd dat de baby gezond en wel is? Dat is waar het in dit boek over gaat.

Waarom één van de ouders betrokken zou kunnen zijn wordt al snel duidelijk, moeder Anne leidt aan een postnatale depressie, alleen weet vrijwel niemand dat. En ook als kind had ze last van psychische problemen, waardoor ze zich soms niet meer kon herinneren wat ze gedaan had. Heeft ze haar kind iets aangedaan en heeft ze dat verdrongen? En dan vader Marco, die zit zakelijk gezien nogal in de penarie. Zijn rijke schoonouders kunnen makkelijk een flinke smak losgeld ophoesten. En was hij niet degene die er op aandrong dat ze de baby wel alleen konden laten? En waarom wilde de buurvrouw zou graag dat ze het kind zouden thuislaten?

Genoeg verschillende scenario’s dus. Lapena onderzoekt ze allemaal, maar had wat mij betreft wel een beetje mogen snoeien in de verhaallijnen. Want hoewel allemaal spannend en goed geschreven, voelde het een beetje alsof ze zoveel goede ideeën had verzonnen dat ze het zonde vond om er eentje te schrappen en dus besloot ze allemaal maar in het verhaal te verwerken. Voor een spannende tv-serie of film zou dit misschien werken, maar in het boek worden ze er allemaal zo snel doorheen gejaagd dat het een beetje te veel van het goede werd. De personages missen hierdoor ook wat diepgang. Jammer.

Dat ze na de daadwerkelijke ontknoping, wanneer je denkt dat het verhaal ten einde is, ineens nog weer met een spectaculaire wending komt, had voor mij ook niet gehoeven. Het voeldeen beetje alsof ze niet echt tevreden was met het einde. En besloot een scene, die ze verder niet kwijt kon, er nog aan vast te plakken.

Toch heb ik me zeker vermaakt met dit thrillerdebuut. Het leest als een trein. Lapena kan uitstekend schrijven en weet wat spannende elementen zijn. Maar die spannende elementen wat meer doseren en uitgebreider uitwerken had het boek wat mij betreft nog beter gemaakt.

Benieuwd geworden?

Fictie, Recensies

Recensie: De nieuwe erfgenaam – Sophie Hannah (Agatha Christie)

1 reactie

Ik geeft het maar gelijk toe. Ik heb nog nooit een boek van Agatha Christie gelezen. Maar daarentegen heb ik wel weer bijna alle boeken van Sophie Hannah gelezen. Een uitstekende aanleiding om me eens aan een Poirot-mysterie te wagen. De nieuwe erfgenaam is, na de Monogram-moorden, het tweede deel dat door Sophia Hannah is geschreven.

Recensie: De nieuwe erfgenaam - Sophia Hannah (Agatha Christie)

Over De nieuwe erfgenaam van Sophie Hannah

Clonakilty (Ierland), 1929. Athelinda Playford heeft verschillende mensen uitgenodigd om samen met haar en haar familie een week door te brengen op haar landgoed Lillieoak, op het platteland in het zuiden van Ierland. De genodigden – onder wie oude bekenden Poirot, Catchpool, Gathercole en Rolfe – weten niet waarom ze zijn uitgenodigd, terwijl de familieleden van mevrouw Playford zich verbazen over de samenstelling van het gezelschap. Daar komen ze gauw genoeg achter…

Mijn mening over De nieuwe erfgenaam van Sophie Hannah
Als je me vooraf zou hebben gevraagd om een Agatha Christie boek te omschrijven, zonder dat ik er dus ooit een heb gelezen, dan zou dat in grote lijnen neerkomen op het verhaal uit De nieuwe erfgenaam. Een groot landhuis vol mensen, er wordt een moord gepleegd en één van de aanwezigen moet het gedaan hebben, niemand mag weg voor de moord opgelost is. Een beetje zoals het idee achter de bekende moorddiners. Als dat inderdaad het bekende Agatha Christie recept is, dan heeft Hannah dat uitstekend opgevolgd. In ieder geval is het voor mij, als Christie newbie, precies wat ik van het boek had verwacht.

Ook qua sfeer is het een boek dat volgens mij prima in de tijd van Agatha Christie geschreven had kunnen zijn. Het tempo ligt wat lager dan de meeste spannende boeken van tegenwoordig, de opsoringsmethodes zijn wat minder verfijnd en de details zijn lang niet zo bloedstollend als in moderne moordverhalen. Toch weet Hannah de spanning enorm goed op te bouwen door in te zoomen op ieder personage en hun motieven en alibi’s voor de moord te onderzoeken. Zo blijf je als lezer tot het einde toe meespeuren met Poirot en inspecteur Catchpool.

Deze eerste kennismaking met Agatha Christie (als is die dan door Sophie Hannah geschreven) is me prima bevallen. Ik verheug me nu al op de donkere dagen die er aan komen, want die lijken me uitermate geschikt om me verder te verdiepen in de originele Agatha Chrstie boeken.

Hebben jullie wel eens een Agatha Christie boek gelezen? Welke kunnen jullie aanraden?

Fictie, Recensies

Recensie: De vergeten zomer – Carol Drinkwater

Geef een reactie

Een van de fijne dingen van het boekenbloggerschap is dat je nog wel eens zomaar boeken toegestuurd krijgt. Heerlijk, maar soms ontbreekt de tijd om er ook daadwerkelijk in te beginnen. Zo ook met De vergeten zomer van Carol Drinkwater. Gelukkig zag ik precies op dat moment een berichtje van mijn oud-collega Marije, die juist vertelde dat ze deze schrijfster zo goed vond. Nou, één plus één is twee, dus daarom vandaag een gastrecensie van Marije. Marije blogt trouwens zelf dagelijks op Plus een beetje over beauty, fashion en lifestyle en haar ‘road to size happy’.

Recensie De vergeten zomer - Carol Drinkwater

Over De vergeten zomer van Carol Drinkwater

Smeulende geheimen leiden tijdens een lange, warme zomer in Frankrijk tot een onverwachte ontknoping.

De druivenoogst is altijd een feestelijke gebeurtenis in de wijngaard van de familie Cambon. Behalve dit jaar. De oogst is door een fout mislukt, en het voortbestaan van het landgoed is in gevaar. Clarisse Cambon weet precies wie ze dat kwalijk moet nemen: haar schoondochter Jane. Het is slechts één incident in een jarenlange strijd, waarvan beide vrouwen de oorzaak verborgen houden voor Luc – die tevergeefs probeert zijn vrouw en zijn moeder met elkaar te verzoenen.

Maar als het noodlot toeslaat, blijft Jane vol twijfels achter. Welke geheimen heeft haar man altijd voor háár verborgen gehouden? Jane moet de dagelijkse leiding van de wijngaard overnemen en ontdekt dat Luc niet de man was op wie ze twintig jaar geleden verliefd werd. Ze weet dat haar oude vijand Clarisse de enige is die haar kan helpen om de waarheid te achterhalen.

Marije van Plus een beetje over De vergeten zomer van Carol Drinkwater

Toen Miranda mij vroeg of ik De vergeten zomer voor haar wilde lezen en er een recensie over wilde schrijven, riep ik meteen heel hard “JA”! Ik ben namelijk gek op de boeken van Carol Drinkwater. Ik ben gek op de sfeer, ik ben gek op de omgeving waarin haar boeken zich afspelen, ik ben gek op de Franse cultuur en dan vooral de Zuid-Franse cultuur. Dus ja, 1+1 is dan heel simpel twee. Maar ik moest enigszins op gang komen met dit boek (iets wat ik lastig vind, want ik wil graag meteen in het boek zitten) en eigenlijk pas als de eerste en voor Jane allerergste tragedie gebeurt, pakte het verhaal mij. Het is namelijk niet een zwierige roman over een leuke wijngaard in Zuid-Frankrijk waar geleefd wordt en waarin je het leven van de eigenaren volgt.

Het boek is het verhaal over de familie Cambon die toch wel een behoorlijk verleden heeft met grote geheimen die zich gedurende het verhaal ontrafelen en de nodige tragedies die uiteindelijk Jane overvallen. De geheimen zorgen voor behoorlijke gespannen familiebanden waarin madame Cambon een nare maar vooral prominente rol speelt. Eigenlijk kreeg ik gedurende het verhaal een beetje medelijden met madame Cambon. Een verbitterde oude vrouw, gehard door haar verleden en de tragische gebeurtenissen die in haar leven hebben plaatsgevonden. Het boek is doordrenkt met mysteries uit het verleden die tot op heden nog vat hebben op het leven van de Cambons en Carol Drinkwater weet tot het einde je vast te houden want je wil toch weten wat het nou is dat deze familie zo verscheurd heeft en wat de ware reden is waarom madame Cambon zo verbitterd is geworden. Schoondochter Jane krijgt niet alleen haar eigen tragedies te verwerken maar wordt ook nog eens geconfronteerd met haar verbitterde schoonmoeder madame Cambon en door de mysteries die rondom haar man hangen.

Als je houdt van gecompliceerde familiebanden, geschiedenis en tragedies, dan is dit boek zeker een aanrader. Ondanks de lastige start met lezen, heb ik het boek in één ruk kunnen uitlezen toen ik eenmaal de feeling te pakken had. Daarnaast heeft Carol Drinkwater het zo beeldend geschreven dat je de geuren en smaken van de Provence ruikt en proeft. Wat mij betreft een aanrader!

Marije, enorm bedankt voor je enthousiaste gastrecensie.

Ben jij ook nieuwgierig geworden naar De vergeten zomer van Carol Drinkwater? Via onderstaande links kun je dit boek, en andere boeken van Drinkwater, direct bij bol.com bestellen (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie).

Boeken, Fictie, Non-fictie, Recensies

Gelezen in augustus

1 reactie

Voor mijn gevoel had ik niet zo veel gelezen in augustus, maar nu ik dit bericht heb afgerond blijk ik toch 11 boeken te hebben gelezen. Eigenlijk best veel. En dan overwon ik ook nog een kleine leesdip aan het eind van de maand. Lees snel verder om te zien wat ik afgelopen maand allemaal las.

MirandaLeest boekenblog - Gelezen in augustus 2016

In Cold Blood – Truman Capote
Wow! Dit is misschien wel het best geschreven true crime boek dat ik ooit las. Of uberhaupt het best geschreven boek. Capote schrijft zo enorm levendig en meeslepend dat je direct het verhaal ingesleurd wordt en pas na het lezen weer op adem komt. Capote schrijft in deze klassieker over de moord op een boerenfamilie uit Kansas in de jaren vijftig en construeert het hele verhaal, van de familie en de moordenaars op zo’n boeiende manier dat je precies begrijpt wat er in hun hoofden omging en het idee hebt dat je zelf in het stadje rondgelopen hebt.  Ik leende het uit de bibliotheek, maar heb het daarna direct zelf aangeschaft. Dit boek mag niet ontbreken in mijn boekenkast en ik heb nu al weer zin om het te herlezen.

The Vacationers – Emma Straub
Deze stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, want ik heb bij diverse andere bloggers zoveel positieve geluiden gehoord over het boek (Badgasten in de Nederlandse vertaling). Ik las hem in een weekend uit. Leest lekker weg, maar ik vond hem niet heel memorabel, dat kwam vooral omdat niet zo’n klik had met de hoofdpersonen. Ik ben evengoed wel erg benieuwd naar Straubs meest recente boek Modern Lovers (Onder ons).

Notes from a Big Country – Bill Bryson
Meestal vind ik het zonde van mijn tijd om boeken te herlezen, maar voor Bill Bryson maak ik graag een uitzondering. Het is inmiddels bijna traditie voor me om tijdens de zomer een of meerdere boeken van Bryson te herlezen. Dit jaar was Notes from a Big Country (weer) aan de beurt. Dit boek is een verzameling columns over de periode die Bryson (van oorsprong een Amerikaan, maar al jaren woonachtig in Engeland) met zijn gezin een paar jaar in Amerika woont. Ook voor de vijfde keer weer even hilarisch (hoewel soms een beetje gedateerd vanwege geklets over faxen, videobanden etc).

De levens van Jan Six – Geert Mak
Deze las ik voor De Club van Echte Lezers. Zeker interessant, maar de schrijfstijl van Mak ligt mij gewoon niet helemaal en ik kwam er met moeite doorheen.
Lees mijn volledige recensie van De levens van Jan Six van Geert Mak

MirandaLeest boekenblog - Gelezen in augustus 2016

Shotgun Lovesongs – Nickolas Butler
Omdat het herlezen wel goed beviel ging ik door met mijn favoriete boek van 2014. Deze keer las ik hem in het Engels, maar ik vond hem weer even prachtig als de vorige keer. Een schitterend verhaal over liefde, muziek en vriendschap. Het boek is in het Nederlands verschenen onder de originele titel Shotgun Lovesongs, maar ook als Terugkeer naar Little Wing (en die titel en het bijbehorende omslag doen het boek absoluut geen recht, want het lijkt net een streekroman, maar dat is het beslist niet).
Lees mijn volledige recensie van Shotgun Lovesongs van Nickolas Butler

Harry Potter and the Cursed Child – J.K Rowling, John Tiffany en Jack Thorne
Een boek dat ik in eerste instantie wilde overslaan, maar ja, toen de buzz eromheen eenmaal op gang kwam werd ik toch nieuwsgierig. Geschreven in scriptvorm, dus je bent er zo doorheen. Eigenlijk een ouderwets Harry Potter verhaal maar met Harry’s zoon in de hoofdrol in plaats van Harry. Onaardig gezegd een beetje een slap aftreksel van het origineel. Maar nog steeds best vermakelijk en vooral erg leuk om weer even in de magische wereld van Hogwarts en Harry Potter en zijn vrienden te duiken.
Lees mijn volledige recensie van Harry Potter and the Cursed Child

De vergeten geschiedenis – Donna Tartt
Nog steeds in de stemming om wat boeken te herlezen, dus ik pakte deze klassieker van Donna Tartt weer eens op. Ik had een paar maanden geleden al eens een poging gedaan deze te herlezen, maar was toen weer gestopt. Maar ging nu weer verder en zat er al snel weer helemaal in. Nog steeds ijzersterk. Ik las het boek voor het eerst in 1999 (denk ik, aangezien er een bibliotheekbonnetje uit 1999 inzat die ik waarschijnlijk als boekenlegger heb gebruikt). Een mustread voor iedereen die van literaire thrillers houdt.

Start where you are – Meera Lee Patel
Dit is zo’n enorm mooi boekje. Ik ben echt een sucker voor creatief vormgegeven boeken, die kleurrijk zijn en vol staan met mooie uitspraken. Zo’n boek is dit absoluut. Dit boek staat vol met inspirerende opdrachten die je inzichten geven in jezelf en waarom je bepaalde keuzes maakt. Mooi en leerzaam dus.

MirandaLeest boekenblog - Gelezen in augustus 2016

Zes jaar – Harlan Coben
Bij tropische temperaturen kunnen de boeken me niet spannend genoeg zijn. Ik ging dus even op zoek naar een fijne thriller, en kwam de Libelle Bookazine-versie van dit boek van Harlan Coben nog tegen in mijn boekenkast. De spanning zit hem bij dit boek niet in bloederige details en een hoop moord en doodslag, maar vooral in de goede opbouw van de verhaallijn. Ik las nog niet veel boeken van Harlan Coben (dit is denk het tweede boek dat ik van hem las), maar daar gaat zeker verandering in komen.

Jongensjaren – Martin Bril
Deze maakt deel uit van de Brillendoos, met drie boeken van Martin Bril. Dit deel over zijn jeugd is best aardig, maar niet meer dan dat. Veel herhaling en weinig stukken die er echt uitspringen.

Spaar het meisje – Lisa Gardner
Het laatste weekend van deze maand had ik een soort leesdip zou je kunnen zeggen. Ik stond voor mijn boekenkast en kon maar niet beslissen wat ik wilde gaan lezen. Ik ben wel in vier of vijf boeken begonnen, maar heb ze allemaal na een paar pagina’s weer weggelegd omdat ze me niet konden boeien. Uiteindelijk bleek dat ik gewoon zin had in een lekkere literaire thriller. Ik las al eens eerder wat van Lisa Gardner en las dus verder in de serie met D.D. Warren, een hele fijne serie, want mijn leesdip was op slag verdwenen.

Zin gekregen in een van deze boeken? Via onderstaande link kun je ze direct online bestellen bij Bol.com (en ontvangt MirandaLeest een kleine commissie).

Boeken, Fictie, Recensies

Recensie: Harry Potter and the Cursed Child – J.K. Rowling, John Tiffany, Jack Thorne

4 reacties

Eerlijk is eerlijk. Toen ik dit boek aangekondigd zag staan was ik niet gelijk enthousiast. De Harry Potter-fase heb ik nu wel gehad en het feit dat het als een script geschreven is trok me ook niet direct heel erg aan. Maar goed, nadat Harry Potter and the Cursed Child uit was gekomen en ik overal recensies zag verschijnen en verhalen las van mensen die erin bezig waren begon het toch een beetje te kriebelen. Dus toch maar naar de boekhandel.

Over Harry Potter and the Cursed Child

Harry Potter and the Cursed Child

Het achtste verhaal. Negentien jaar later. Het leven van Harry Potter was al nooit eenvoudig, maar nu hij een overwerkte ambtenaar is op het Ministerie van Toverkunst en vader is van drie schoolgaande kinderen lijkt alles nog moeilijker. Terwijl Harry wordt achtervolgd door zijn verleden dat weigert verleden tijd te blijven, worstelt zijn jongste zoon Albus met een familie-erfenis waar hij nooit om gevraagd heeft. Wanneer het verleden en heden dreigen te versmelten, leren zowel vader als zoon dat duisternis soms uit onverwachte hoek komt.

Mijn mening over Harry Potter and the Cursed Child

Tijdens een ochtendje op het strand begon ik in het boek. En ’s avonds was het uit. Kwam dat nou omdat het zo’n geweldig boek was? Nee, eigenlijk niet. Het verhaal stelt eigenlijk niet zoveel voor in boekvorm. Een beetje het oude Harry Potter recept, jongen en zijn vrienden proberen de wereld te redden. Maar dit keer met Harry’s zoon Albus in de hoofdrol.

Dat ik het vrijwel in één ruk uitlas was vooral omdat het zo fijn was om weer even in de Harry Potter-wereld te duiken. Ik vond het tof om te lezen hoe het Harry en zijn vrienden is vergaan en dat hij in het boek ongeveer mijn leeftijd heeft. Een beetje alsof je even bijpraat met oude vrienden van school. Je weet hoe ze terecht zijn gekomen, wat ze zijn gaan doen, of ze getrouwd zijn en kinderen hebben gekregen. En dat is dan weer even genoeg voor de eerstvolgende twintig jaar.

Omdat het boek in scriptvorm is geschreven, lekker veel witruimte, vlieg je er doorheen. Ik heb absoluut genoten van het lezen, maar kan het niet zien als meer dan een fijn tussendoortje, het kan niet tippen aan de spanning en sfeer uit de eerdere boeken. Maar als je destijds van de boeken hebt genoten, dan is het zeker fijn om weer even een paar uurtjes in het gezelschap van Harry en zijn vrienden te verkeren.

Kun je niet genoeg krijgen van J.K. Rowling?

Short stories from Hogwarts - J.K. Rowling - PottermoreIn september verschijnen er drie nieuwe korte verhalen van Rowlings hand, die als e-boek worden uitgegeven. De verhalen verschijnen als onderdeel van Pottermore Presents onder de naam Short stories from Hogwarts en zijn samengesteld uit de Pottermore archieven en origineel materiaal van J.K. Rowling. Ook dus zeker geen ‘echte’ Harry Potter-boeken, maar voor de echte fans vast weer genieten.

Nieuwsgierig geworden naar Harry Potter and the Cursed Child? De Engelse editie (boek of e-boek) bestel je direct online bij Bol.com via onderstaande links (MirandaLeest ontvangt dan een kleine commissie). De Nederlandse vertaling, Harry Potter en het vervloekte kind, verschijnt in november en is al vooruit te bestellen.

Boeken, Fictie, Recensies

Recensie: Een stap te ver – Tina Seskis

Geef een reactie

Vandaag doe ik mee aan de blogtour rond Een stap te ver van Tina Seskis.

Over Een stap te ver van Tina Seskis

Recensie Een stap te ver - Tina Seskis blogtourWat bezielt een jonge vrouw om haar gezin achter te laten en een nieuw leven te beginnen? Dat is waar het om draait in Een stap te ver. Want het boek begint met Emily Coleman die op een dag, schijnbaar vanuit het niets, huis en haard verlaat om als Cat een nieuw leven in Londen te beginnen. Ze vindt een kamer en raakt bevriend met Angel. Via haar weet ze zich binnen te bluffen bij een reclamebureau en al snel gaat ze helemaal mee in die snelle wereld. Maar haar herinneringen weten haar al snel in te halen.

Haar man en familie hebben ondertussen geen idee waar ze is of waarom ze is verdwenen. Ze lijken er ook niet heel veel werk van te maken om haar te vinden. De relatie met haar familie is sowieso gespannen. Vooral de band met tweelingzus Caroline is vaak moeizaam. Dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Toen de tweeling werd geboren was hun moeder zo verbaasd dat het haar moeite kostte om de tweede baby, zus Caroline, te accepteren. Hoewel ze haar best deed om de zusjes gelijk te behandelen was toch altijd pijnlijk duidelijk dat Emily haar lievelingetje was. En dat heeft verstrekkende gevolgen.

Mijn mening over Een stap te ver van Tina Seskis

Vooraf wist ik niet zo goed wat ik van dit boek moest verwachten. De schrijfster is onbekend en ook over het boek had ik eigenlijk nog niets gehoord. Ik ging dus redelijk onbevangen beginnen met lezen. Eigenlijk wel zo fijn, want zo kun je nog eens aangenaam verrast worden door een boek.

Via de uitgever had ik een pdf ontvangen van het boek om alvast een indruk te krijgen. En dat die eerste indruk me beviel blijkt wel uit het feit dat ik ergens bij pagina 70 was aanbeland in de pdf tegen de tijd dat het boek (de volgende dag) in de bus viel. En een pdf lezen vind ik echt niet zo prettig. Dat geeft al gelijk aan dat het boek supervlot leest en mij in ieder geval erg benieuwd maakte naar de afloop.

In eerste instantie vond ik Emily wat afstandelijk. Wanneer ze het over haar man en kind heeft zegt ze bijvoorbeeld “mijn man”, in plaats van hem gewoon bij zijn naam te noemen. Toch een beetje raar. Maar hoe meer je leest, hoe meer dat eigenlijk precies blijkt te passen. Dit is namelijk haar manier om het enorme drama dat haar is overkomen te verwerken. Die afstandelijkheid blijkt juist een belangrijk onderdeel van het verhaal te zijn.

Het einde vond ik erg verrassend. En ik moet mijn best doen om niet al te veel te verklappen. Maar wat ik wel kan zeggen is dat je het hele boek lang enorm op het verkeerde been wordt gezet wat betreft een bepaald personage. Later terugdenkend aan bepaalde scenes wordt ineens duidelijk waarom ze soms bewust wat vaag of afstandelijk zijn geschreven. Door de ontknoping valt dat allemaal precies op zijn plaats.

Een stap te ver van Tina Seskis heeft mij dus zeer aangenaam verrast. Een lekker geschreven literaire thriller met een verrassende ontknoping. Hij leest supervlot, dus ook absoluut een fijn boek om in de vakantiekoffer te stoppen. En sowieso een aanrader voor liefhebbers van literaire thrillers.

Zin gekregen in deze lekkere literaire thriller? Je bestelt Een stap te ver via onderstaande link direct op Bol.com
[bol_product_links block_id=”bol_5778e0a41a549_selected-products” products=”9200000057111262,9200000039556733″ name=”blog” sub_id=”eenstapteverblogtour” link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”2″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]

Boeken, Fictie, Recensies

Recensie: Het oog van de orkaan – Edwin Winkels

3 reacties

In 2011 bezocht ik het zuiden van de Verenigde Staten. Een bijzonder gebied, want er hangt een hele andere sfeer dan in andere delen van Amerika. Een plek ook met een roerige geschiedenis door vele natuurrampen, de Amerikaanse burgeroorlog en de slavernij. Maar waar je tevens geweldig lekker kunt eten en je op iedere hoek van de straat muziek hoort. Genoeg inspiratie voor een mooi verhaal. Dat moet ook journalist en schrijver Edwin Winkels gedacht hebben.

Over Het oog van de orkaan van Edwin Winkels

Recensie Het oog van de orkaan- Edwin WinkelsIn Het oog van de orkaan worden we meegenomen met verschillende generaties van de familie Serpas. Te beginnen met Isidro Serpas, die in 1774 met zijn ouders vanuit Tenerife naar de Verenigde Staten is gekomen. Tot aan Catarina die in 1965 15 jaar oud is. De familie strijkt neer op een klein afgelegen eiland, Delacroix, in the middle of nowhere in het diepe Zuiden van de VS, Louisiana om precies te zijn. Het leven in het dorp is zwaar. Ver weg van de bewoonde wereld. De bewoners, isleños genoemd, verdienen door de jaren heen de kost met visserij, de jacht en de bonthandel. Zo ook de familie Serpas en haar afstammelingen.

Ze proberen zich staande te houden, maar krijgen in de loop van de tijd te maken met de nodige rampspoed. Zware orkanen, de Spaanse Griepepidemie, overstromingen en een pelsjagersoorlog zijn maar een paar van de dingen waar ze mee te maken krijgen. En ook op het persoonlijke vlak worden ze niet gespaard. Een zwaar bestaan dus. Een enkeling probeert zijn geluk te beproeven in de grote stad New Orleans. Maar voor de meesten blijft Delacroix de plek waar ze voor altijd mee verbonden zullen zijn. Tot de zwaarste orkaan ooit zich meldt.

Mijn mening over Het oog van de orkaan van Edwin Winkels

Je merkt duidelijk dat Edwin Winkels een journalistieke achtergrond heeft. Want het verhaal leest op sommige momenten bijna als een journalistiek verslag. Gelukkig bleek dat al snel geen enkel bezwaar te zijn. Na een paar hoofdstukken werd ik al zo meegesleept in het verhaal dat ik moeite had om het boek weg te leggen.

Juist die uitvoerige beschrijvingen zorgen ervoor dat je een heel goed beeld kunt vormen van het broeierige landschap, het isolement waarin de isleños leven en de ontberingen die ze moeten ondergaan. En in combinatie met de persoonlijke verhalen van de familie Serpas ontstaat een mooi beeld van hoe een afgelegen plaats zich lang afzijdig kan houden van wat er in de rest van de wereld gebeurt, maar dat verandering uiteindelijk onvermijdelijk is.

Het oog van de orkaan doet me een beetje denken aan de boeken van Edward Rutherfurd over onder andere New York, Londen en Parijs. Beiden mengen historische feiten op zeer boeiende manier met een fictieve familiegeschiedenis. Een combinatie die uitstekend werkt en die ik in dit geval extra geslaagd vind omdat het juist gaat om een gebied dat wat minder bekend is dan steden als New York, Londen en Parijs zijn.

Wil je op een leuke manier wat meer te weten komen over het zuiden van de VS of ga je binnenkort een keer die kant op? Dan moet je Het oog van de orkaan zeker lezen.

Details Het oog van de orkaan van Edwin Winkels
Titel: Het oog van de orkaan
Auteur: Edwin Winkels
Uitgeverij: Uitgeverij Brandt
ISBN: 9789492037343
MirandaLeest zegt: Meeslepende roman van historische feiten een fictieve persoonlijke geschiedenis die het diepe Zuiden van de VS tot leven laat komen.

Edwin Winkels over Het oog van de orkaan

Coming soon
Edwin Winkels bracht onlangs ook een boek uit over Johan Cruijff. Johan Cruijff in Barcelona. De mythe van de verlosser. Een persoonlijk relaas van de 28 jaar die ze beiden in Barcelona woonden en de gesprekken die ze voerden. Van dit boek verschijnt binnenkort een gastrecensie op MirandaLeest.

Benieuwd geworden naar Het oog van de orkaan van Edwin Winkels? Bestel via onderstaande links direct op Bol.com (MirandaLeest ontvangt een kleine commissie).

Fictie, Recensies

Recensie: Weerstand – José Fernanda

2 reacties

Het leven van Nanny is geen pretje. Ze is weg bij haar man en mag van hem maar sporadisch contact hebben met haar jonge dochtertjes. Ook drukt haar zware jeugd nog altijd een enorm stempel op haar leven. Ze volgt een opleiding aan de kunstacademie, maar  probeert vooral vergetelheid te zoeken in drank en relaties met foute mannen.

Geen recept voor een gelukkig leven of een vrolijk boek, zoveel is duidelijk. Maar schrijfster José Fernanda maakt er, wat mij betreft, wel een enorm loodzwaar en treurig geheel van in Weerstand. Nauwelijks enige luchtigheid of humor en het lukte me dan ook met de beste wil van de wereld niet om hoofdpersoon Nanny sympathiek te vinden. En dat is vervelend om te zeggen, want het boek is gebaseerd op het leven van de schrijfster zelf.

Maar het blijft mij te onsamenhangend. Ik begreep gewoon erg weinig van Nanny en haar beweegredenen. Waarom kan ze wel een kunstopleiding volgen, maar kan ze niet voor haar kinderen zorgen? Waarom kan ze haar zus, die zo te horen stinkend rijk is, niet om hulp vragen? Waarom is ze zo bang voor haar man? Allemaal vragen waar ik geen antwoord op kreeg, of in ieder geval niet voldoende om begrip te krijgen voor de keuzes die Nanny maakt.

Ik begrijp dat Fernanda hiervoor een boek schreef over haar jeugd, Weerloos. En vermoed dat veel van die antwoorden daarin misschien wel te vinden zijn. Maar dit is een losstaand boek en voor mij ontbrak de opbouw en samenhang gewoon. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het boek niet uitgelezen zou hebben als het geen recensie-exemplaar was geweest. Daarvoor bleven het voor mij te veel losse flarden en greep het verhaal, maar vooral hoofdpersoon Nanny, me niet genoeg.

De schrijfstijl is absoluut niet slecht, maar gewoon helaas niet echt mijn smaak. Mocht je toch iets van deze schrijfster willen lezen dan denk ik dat je het beste kunt beginnen met haar eerste boek, Weerloos.

Over Weerstand van José Fernanda

Recensie: Weerstand - José FernandaNa een jeugd met een gewelddadige vader en een moeder die haar blik daarvan afwendde, zoekt Nanny veiligheid in een verstandshuwelijk. Op de kunstacademie ontdekt ze wat haar écht raakt: de kleuren waarmee ze zich kan uitdrukken.
Het huwelijk wordt gaandeweg ondraaglijk, en ze vlucht. Haar kinderen laat ze noodgedwongen achter. Wanneer ze eigen woonruimte heeft gevonden en haar voogdij wil verzilveren, wordt ze steeds door haar ex-man, juridische instanties en de Raad voor de Kinderbescherming tegengewerkt.
Ze leidt inmiddels een turbulent bestaan met uitgaan, drank, roekeloze avonturen en kortstondige liefdes. Er zijn weinig zekerheden buiten de enkele vrienden die haar blijven steunen. Maar het gemis van haar kinderen en haar strijd tegen de onrechtvaardige instanties, breken haar regelmatig op. Soms wil ze het leven opgeven om van haar pijn verlost te zijn.
Dan nemen Nanny’s dochters het initiatief en lijkt alles ten goede te keren.

Details Weerstand José Fernanda

Titel: Weerstand
Auteur: José Fernanda
Uitgeverij: De Kring
ISBN: 9789462970151
MirandaLeest zegt: Zeker niet slecht geschreven, maar ik voelde te weinig sympathie voor de hoofdpersoon om echt goed in het verhaal te komen.

De boeken van José Fernanda bestellen? Dat kan via onderstaande links bij bol.com (MirandaLeest ontvangt een kleine commissie).