Tagarchief: theater

De voorjaarscollectie van Uitgeverij De Harmonie

Uitgeverij de Harmonie presenteert de voorjaarscatalogus in de Kleine Komedie

Weet je nog vroeger, toen tegen de feestdagen die dikke brochures van de speelgoedwinkels op de mat ploften? En je vervolgens enthousiast begon aan te strepen wat je allemaal zou willen krijgen? Dat is een beetje het gevoel dat boekenliefhebbers krijgen wanneer de nieuwe brochures van uitgeverijen uitkomen. Vol met de boeken die binnenkort verschijnen. Smullen dus. Uitgeverij De Harmonie doet daar nog een schepje bovenop, door de voorjaarscatalogus te presenteren in het theater. Met name gericht op pers en de boekhandel, maar ook de “gewone” man (m/v) kan de voorstelling bezoeken. Zo belandden vriendin I. en ik voor het tweede jaar op rij (mijn verslag van 2014 lees je hier) in de Kleine Komedie in Amsterdam voor een avondje literair genieten.

Uitgeverij de Harmonie presenteert de voorjaarscatalogus in de Kleine Komedie

Uitgever Jaco Groot opende de avond. Natuurlijk werd er even stil gestaan bij de aanslag op Charlie Hebdo vorige week, uitgeverij De Harmonie geeft tenslotte ook de nodige stripauteurs uit. Maar het moest toch vooral een avond worden waar het vrije woord gevierd werd, dat is helemaal gelukt. Een aantal persoonlijke hoogtepunten uit het uitgebreide programma van de avond:

De snor maakt de man
Arjen van Lith deed op droogkomische wijze verslag van zijn besluit zijn snor te laten staan. Dertig dagen lang hield hij een dagboek bij van zijn reis naar mannelijkheid. Dag 8 zorgde in ieder geval voor een flinke som aan “snorgerelateerde” uitgaven. Erg grappig en ik ben erg benieuwd hoe het experiment is afgelopen (ik kan wel vast verklappen dat Arjen inmiddels weer snorloos door het leven gaat, de puike garderobe, ongetwijfeld op dag 8 aangeschaft, is gebleven).

Knuffelbos
Vlaamse humor is vaak tamelijk absurd. Denk aan Kamagurka of Wim Helsen. Ik hou er wel van. Een ander goed voorbeeld is de Vlaamse tekenaar Jeroom, die met zijn dieren uit het Knuffelbos al wekelijks zijn opwachting maakt in tijdschrift Humo. Het Knuffelbos is hilarisch én ontroerend, fijnzinnig én afgrijselijk, kindvriendelijk én tegelijkertijd toch strafbaar. Binnenkort ook op Comedy Central te zien. Het filmpje dat wij vast mochten bekijken was in ieder geval veelbelovend. Wie zich de Happy Tree Friends van MTV nog kan herinneren, heeft een beetje een idee wat hij kan verwachten, maar dan op z’n Vlaams. Superschattige diertjes die de meest gruwelijke avonturen beleven. Niet voor iedereen, maar ik vond het hilarisch.

Het jasje van David Bowie
Een van de eregasten was het jasje van David Bowie. Je leest het goed, het jásje van David Bowie. En dat hadden we dan weer te danken aan dichteres en journaliste Elly de Waard, die op het podium van de Kleine Komedie uit de doeken deed hoe dat jasje in haar bezit was gekomen. Kort gezegd, het was eigenlijk allemaal de schuld van Henk van der Meyden. Een troost, David kan het jasje zo terug krijgen, als hij het vriendelijk zou vragen aan Elly. Helaas ontbreekt van het bijbehorende boek (Het jasje van David Bowie) elk spoor in de voorjaarsbrochure. Jammer, want ik ben ook erg benieuwd naar de andere muziekverhalen. Gelukkig kunnen we het jasje zelf nog bewonderen op Twitter (met dank aan deze tweet van Reintje Gianotten).

Voor minder dan 366 dagen doen we het niet
Afsluiters waren Ronald Snijders en zijn kompaan Fedor van Eldijk (van onder ander De Alfabetweter), die een paar voorbeelden gaven uit hun in 2016 te verschijnen schrikkelkalender. Ik denk dat we enorm boffen dat 2016 een dag extra heeft, want de voorbeelden van 3 januari, 21 april en 28 april smaken zeker naar meer.

Verder werd er ook nog volop gedicht, getekend en voorgelezen door onder andere (presentator van de avond) Erik van Muiswinkel, Hennie Vrienten, Juliën Holtrigter, Hanco Kolk, Peter de Wit, Peter van Straaten, Pépé Smit, Roel Venderbosch, Micha Wertheim en Cristina Garcia Martin. Bij vertrek ontvingen we ook nog een goodiebag met onder andere het boek Mijn Snor van Arjen van Lith en de Zeurkalender 2015 van Peter van Straaten. Al met al weer een enorm geslaagde avond, ik kan niet wachten op de volgende brochure (en bijbehorende theateravond).

Een aantal boeken die voorbij kwamen tijdens deze avond zijn al uit. En zijn, onder andere, bij Bol.com verkrijgbaar. Direct bestellen kan via onderstaande links, MirandaLeest ontvangt dan een kleine commissie.
[bol_product_links block_id=”bol__selected-products” products=”9200000033383670,9200000022857646,9200000015314307″ name=”blog” sub_id=”harmonie2015″ link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]

Recensie: Om Maarten/Jij blijft bij mij – Maarten van Roozendaal

Om Maarten in de Kleine Komedie

En ergens zingt een zanger, en gromt een contrabas
Als jij hier nu was m’n lief, dan bleef ik wel wat langer
Acda en de Munnik

Dinsdag 21 oktober was ik samen met Ilona in de Kleine Komedie bij de voorstelling Om Maarten. Een schitterende hommage aan de vorig jaar overleden Maarten van Roozendaal. Artiesten als Paul de Munnik, Ricky Koole, Beatrice van der Poel, Thomas Verbogt en Theo Nijland vertolkten daar hun versies van de nummers van Van Roozendaal, of nummers die geïnspireerd zijn op Van Roozendaal. Zoals bovenstaand nummer van Acda en de Munnik, waarmee Paul de Munnik de avond opende. Want de goede verstaander denkt bij een grommende contrabas direct aan Egon Kracht, en de zanger die onlosmakelijk met hem verbonden is is Maarten van Roozendaal.

Om Maarten in de Kleine Komedie

Om Maarten in de Kleine Komedie op dinsdag 21 oktober. Met o.a. Theo Nijland, Beatrice van der Poel, Paul de Munnik, Thomas Verbogt, Ricky Koole, Egon Kracht, Marcel de Groot, Thomas Spijkerman.  Foto van Ginette Lavell

Na prachtige bijdragen van onder andere Ricky Koole, Theo Nijland, Beatrice van der Poel en Thomas Verbogt was daar voor de pauze ineens de, voor mij, totaal onbekende Thomas Spijkerman. Het is dat ik op rij 3 zat en dus duidelijk kon zien dat hij en te blond en te jong was, maar anders, ik had durven zweren dat het Maarten van Roozendaal was. Zelfde bouw, zelfde mimiek, zelfde gebaren en qua stem kwam het ook akelig dichtbij. Met dik kippenvel op de armen de pauze in.

Waarna alle artiesten nog eens terugkwamen om wederom een of meer nummers ten gehore te brengen. En dat de nummers van Maarten van Roozendaal niet al te makkelijk zijn, bewees Beatrice van der Poel, toch niet de minste, zij raakte tijdens het zingen van Marlon compleet de draad kwijt en moest opnieuw beginnen. Helemaal niet erg.

Om Maarten - Paul de Munnik

Paul de Munnik brengt een prachtige uitvoering van Mooi. Foto van Ginette Lavell

Tijdens de voorstelling zat ik al stiekem te hopen dat iemand  nog het, misschien wel, allermooiste nummer van Van Roozendaal zou zingen. Mooi. En dat die iemand dan bij voorkeur Paul de Munnik zou zijn. En, verdomd als het niet waar is, daar kwam Paul de Munnik nog een keer het podium op om een schitterende vertolking van Mooi te brengen. Om te janken zo mooi, om de tekst van het nummer te citeren. In de zaal en zelfs op het podium werd her en der een traantje weggepinkt. Geweldige afsluiting van een hele bijzondere avond. Maar eerlijk is eerlijk. Niemand zingt Maarten zo mooi als Maarten zelf.

De voorstelling Om Maarten wordt woensdag 23 oktober nog eenmaal gespeeld in de Kleine Komedie in Amsterdam. De voorstelling is uitverkocht, er is een wachtlijst. Hou je van de muziek van Van Roozendaal doe dan zeker een poging om erbij te zijn, smeek iemand om een kaartje, koop iemand om, probeer iets.

Maarten van Roozendaal - Jij blijft bij mij

Tijdens de voorstelling op 20 oktober werd ook het boek Jij blijft bij mij gepresenteerd. Een schitterend boekwerk (want dat mogen we het wel noemen), uitgegeven door Nieuw Amsterdam, met een inleiding van Paul de Munnik*, (lied)teksten, foto’s, bladmuziek en een cd met een selectie van nummers van Maarten van Roozendaal. Vlak voor zijn overlijden stelde hij deze selectie zelf nog samen. Dus het gaat echt om de pareltjes. Ik heb het alleen even nog maar even snel doorgebladerd**, maar werd gelijk al gegrepen door een tekst De man die altijd geluk had, die, net als de songteksten van Van Roozendaal, zowel tragiek en ontroering oproepen, maar ook een lach. En een tekst als Afscheid, dat is gewoon puur kippenvel. Jij blijft bij mij is echt een prachtige verzameling. Omdat hij bij ons blijft, zoals zijn partner Eva Bauknecht in het voorwoord zegt.

En ik kan natuurlijk niet afsluiten zonder een nummer gezongen door de meester zelf. Mooi!

Jij blijft bij mij is direct te bestellen bij Bol.com. Ook een aanrader, is Om te janken zo mooi, Maarten van Roozendaal rondde dit project net voor zijn dood af. Hij vroeg achttien door hem bewonderde kunstenaars zicht te laten inspireren door liedteksten van hemzelf. Het resultaat is dit schitterende boekje, met bijdragen van Manon Uphoff, Peter van Straaten, Thomas Verbogt en Joost Zwagerman. Of bestel de muziek van Maarten, verzamelt werk bevat een mooie selectie van nummers. Bestel je via onderstaande links op Bol.com dan ontvangt MirandaLeest een kleine commissie.
[bol_product_links block_id=”bol_54475f223f84b_selected-products” products=”9200000030134844,9200000014371261,1000004003175426″ name=”blog” sub_id=”maarten” link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]

* Het wordt nu echt hoog tijd dat Paul de Munnik ook een boek schrijft. Want met mijn recensie van Bram en het noemen van Ik heb een steen verlegd en deze voorstelling en dit boek over Maarten van Roozendaal ben ik wel een beetje door mijn redenen heen om Paul de Munnik nog eens te noemen op mijn blog 😉
** Ik ging geen nieuwe boeken meer kopen tot het eind van het jaar. Daarmee bedoelde ik natuurlijk alleen echte leesboeken. Dit is meer een bladerboek. Dus dat telt niet 😉

Bedankt Ginette Lavell dat ik je foto’s bij dit bericht mocht plaatsen.

Recensie: Bram – Henk van Gelder

Om stil te staan bij het feit dat Bram Vermeulen, de cabaretier, muzikant en theatermaker, tien jaar geleden overleed verscheen onlangs Bram. Bram Vermeulen. Over leven en dood van Henk van Gelder. Als groot bewonderaar van Vermeulen was ik daar natuurlijk zeer nieuwsgierig naar. Van uitgeverij Nijgh & Van Ditmar ontving ik een recensie-exemplaar.

Wat zegt de uitgever
Bram. Bram Vermeulen. Op leven en dood - Henk van GelderBram Vermeulen (1946-2004) was al beroemd als volleyballer, toen hij de nog onbekende Freek de Jonge meesleepte in het grote Neerlands Hoop-avontuur, waarmee het cabaret in de jaren zeventig volledig overhoop werd gehaald. Maar toen Freek zich abrupt afwendde om solo verder te gaan, viel Bram in een zwart gat en het duurde nog jaren voordat hij zijn draai weer had gevonden. Niet als popzanger, niet als presentator van een spelshow bij Veronica, maar als de eigenzinnige artiest die liederen zong alsof zijn leven ervan afhing.
Tien jaar na zijn plotselinge dood, die dit najaar onder meer wordt herdacht met theaterhommages in Nederland en België, ontrafelt Bram het veelbewogen leven van de gangmaker, de spelverdeler en de grappenmaker, die een waarheidszoeker en een reïncarnatiegelovige werd.

Wat zegt MirandaLeest
Zelf leerde ik Vermeulen pas kennen een paar jaar voor zijn dood. Ik vermoed dat ik op zijn spoor werd gezet door Paul de Munnik (van Acda en de Munnik). Als snel werd ik een liefhebber van zijn prachtige teksten, maar vooral zijn stem. Man, wat een stem. Ik prijs me dan ook gelukkig dat ik Bram Vermeulen nog een aantal keer heb mogen zien optreden. In deze periode was hij al een zeer gewaardeerd liedjesschrijver (al sprak hij zelf liever over liederen), maar dat die waardering lang op zich liet wachten wist ik eigenlijk niet.

De toon van Bram. Bram Vermeulen. Op leven en dood. is ietwat formeel en het boek richt zich vooral op de carrière van Vermeulen. Feiten en achtergrondverhalen worden afgewisseld met anekdotes van vrienden, familie en collega’s. Ook bevat het boek een kleine selectie foto’s.

Duidelijk wordt wat een weg Vermeulen heeft afgelegd voordat hij, uiteindelijk, de waardering van pers en publiek kreeg voor zijn solowerk. Zo was er de keuze tussen een volleybalcarrière en de theatercarrière met Freek de Jonge als het duo Neerlands Hoop. Dat pakte natuurlijk goed uit, want Neerlands Hoop kreeg al snel succes (al waren er ook genoeg mensen die het helemaal niets vonden, dat muziekcabaret). Toch was het vooral Freek de Jonge die genoemd werd als het grote talent. Ook na het uiteenvallen van Neerlands Hoop bleef dat zo. De Jonge kreeg direct goede kritieken, maar het solowerk van Vermeulen werd lang niet zo enthousiast ontvangen.

Het boek van Van Gelder toont Vermeulen als een warme, emotionele man. Fysiek gezien een beer van een kerel en ook behoorlijk aanwezig vaak, maar ook iemand die goed kon luisteren en iemand die ontzettend verlegen was in feite. Gevoelig ook. Gevoelig bijvoorbeeld voor de vele negatieve recensies die hij krijgt in de beginperiode van zijn solocarrière. Daar kon hij echt stuk van zijn.

Nou had ik al een enorme sympathie voor Vermeulen, gewoon omdat ik zijn werk zo bewonder, maar tijdens het lezen werd dat alleen maar sterker. Wat een bijzondere, inspirerende man. Zo’n zestig pagina’s voor het einde van het boek wilde ik dan ook eigenlijk stoppen met lezen. Niet omdat het boek niet goed geschreven is, integendeel, maar omdat het onvermijdelijke (de dood van Vermeulen) steeds dichterbij kwam. En dat probeerde ik nog even uit te stellen. Idioot natuurlijk, want niet verder lezen maakt hem niet minder dood. Maar het portret dat Van Gelder van Vermeulen neerzet is zo warm en liefdevol dat je daar nog geen afscheid van wil nemen. Een compliment dus voor Van Gelder voor deze mooie hommage aan Bram Vermeulen.

En hoe kan ik een bericht over Bram Vermeulen nou beter afsluiten dan met een van zijn mooiste nummers (al zijn er nog zeker twintig andere mooiste): De Wedstrijd

En hou je van het werk van Bram Vermeulen? Dan is Ik heb een steen verlegd ook zeker een aanrader. Deze bevat de mooiste teksten van Vermeulen met een inleiding en nawoord van Paul de Munnik (en heb je de uitgebreide editie, dan zit er ook nog een cd’tje bij met vier nummers van Vermeulen). Dit boek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar.

Titel: Bram. Bram Vermeulen. Op leven en dood.
Auteur: Henk van Gelder
Uitgeverij: Nijgh en Van Ditmar
ISBN: 9789038899183
MirandaLeest zegt: Schitterend portret van een bijzondere man.

De biografie, het boek met liedteksten of muziek van Bram Vermeulen direct bestellen? Dat kan via onderstaande links bij Bol.com. Bestel je, dan ontvangt MirandaLeest een kleine commissie.
[bol_product_links block_id=”bol_544388f94c198_selected-products” products=”9200000030035655,1001004005017006,1001004005011159,1000004012129551,9200000029979369″ name=”blog” sub_id=”bramvermeulen” link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]

Boeken in het theater

Maandag 6 januari 2014. De eerste werkdag van het jaar (voor mij). En wat is er nou fijner dan die afsluiten met twee van mijn favoriete tijdsbestedingen: boeken en theater. Want die avond presenteerde uitgeverij De Harmonie de nieuwe voorjaarscatalogus in De Kleine Komedie in Amsterdam.

De presentatie was in handen van cabaretier Erik van Muiswinkel en hij grapte al snel dat het een latertje zou worden. Of nou ja, grapte, we stapten inderdaad pas om 00:05 de deur uit. Zo laat wordt het zelden bij een theatervoorstelling. Die boekenvakkers kunnen er wat van! En daarvan  zaten er blijkbaar ook veel in de zaal, want de boekhandelaren werden vaak aangesproken. Kennelijk waren vriendin I. en ik de enige betalende bezoekers 😉

Niet dat dat erg was verder, want we hebbeb ons uitstekend vermaakt. Eigenlijk iedereen die dit voorjaar een boek uitbrengt bij De Harmonie kwam voorbij. Een aantal hoogtepunten van de avond (voor mij):
– de literaire cartoons van Stefan Verweij. In een zaal vol boekenliefhebbers en boekenvakkers komen die natuurlijk gegarandeerd goed aan;
– Gedichten van Judith Hertzberg. Ik kende haar alleen van naam, gedichten zijn normaal niet zo aan mij besteed, maar haar stijl sprak me aan;
– Kees van Kooten. Een held. Tsja, en als hij dan in plat Haags als F. Jacobse voorleest uit “Het Groot Bescheurboek”, dan kan de avond eigenlijk al niet meer stuk;
– Gumbahh met zijn “Net niet verschenen boeken”. Hilarisch;
– Ronald Snijders en Fedor van Eldijk over “Een ander boek” en “De alfabetweter”.

Al met al een ontzettend leuke avond. Wat mij betreft mogen alle uitgeverijen hun boeken voortaan zo presenteren. Of, misschien beter van niet, want na dit avondje uit is mijn verlanglijstje weer enorm gegroeid.

Foto’s van deze avond zijn te bekijken op de site van Boekblad.