Tagarchief: Kees van Kooten

Recensie: Karrevrachten Pennevruchten – Kees van Kooten

Af en toe eens grote opruiming houden kan geen kwaad. En als je zo creatief en veelzijdig bent als Kees van Kooten dan is het helemaal geen straf als hij het resultaat van zijn 75-jaarlijkse opruiming in boekvorm uitgeeft. Karrevrachten pennevruchten bevat ruim 400 pagina’s niet eerder verzamelde columns, lezingen, vertalingen, songteksten, Treitertrends, haiku’s en nog veel meer.

Recensie Karrevrachten Pennevruchten van Kees van Kooten

Plakboek

Dit immense boek is opgezet als een soort plakboek. Van het geboortekaartje van Kees (“dat het een echte Hollandsche jongen zal worden hopen”) tot, zoals een trotse moeder de mooiste werkjes van haar kind verzamelt, de meest bijzondere en uiteenlopende werken uit Van Kooten’s carriére. Hier en daar voorzien van commentaar, toelichting of gewoon willekeurige hersenspinsels van de schrijver zelf, maar meestal gewoon voor zich sprekend. Met hier en daar foto’s, collages, tekeningen en getypte pagina’s is het al een hele belevenis om gewoon door het boek te bladeren.

Tegelijk gedateerd en actueel

Wat mij opvalt is hoe sommige stukken tegelijk wat gedateerd aandoen en toch ook  vaak nog actueel zijn. Gedateerd trouwens vooral door het simplisties taalgebruik dat in de jaren zeventig nogal hip was (en waar ik altijd een beetje hoofdpijn van krijg). Maar in onderwerp vaak juist weer actueel, omdat we over sommige onderwerpen kennelijk nooit uitgepraat raken.

Taal is zeg maar echt zijn ding

Daarnaast is het ook overduidelijk hoe veelzijdig en hoe creatief met taal Van Kooten door de jaren heen is geweest. Of dat nou is in columns, of sketches van Van Kooten en de Bie. Sketches die overigens ook gelezen van papier hilarisch blijven. Zoals bijvoorbeeld De Vieze Man ontmoet Dr. Dick Faber, waarin Van Kooten’s De Vieze Man schrijver Simon Carmiggelt aanziet voor de vrouwenarts Dr. Dick Faber, bekend van menig doktersromannetje. Je ziet direct de hele scene voor je.

Ken u ook mijn boek signaleren?

Maar Van Kooten schreef ook reclameteksten, liedteksten en hield flink wat lezingen. Ook deze teksten zijn zeer de moeite waard. En daarom des te fijner dat ze nu verzameld zijn.

Flinke dosis Van Kooten

Met ruim 400 pagina’s bevat Karrevrachten Pennevruchten volgens de achterflap een jaar vol leesvoer voor 2 à 3 personen. Dat klopt absoluut. Het is geen boek dat je in één ruk uitleest, maar waar je gewoon af en toe even een paar pagina’s van moet lezen. Om dan met een grote glimlach je dag te vervolgen. Dus voorlopig ben ik nog even zoet. Maar toch hoop ik dat deze grote opruiming bij Van Kooten weer voor wat lucht heeft gezorgd en dat ik over twee, drie jaar, als Karrevrachten Pennevruchten uit is, weer een nieuw boek van Van Kooten in de boekenkast kan zetten.

Boeken in het theater

Maandag 6 januari 2014. De eerste werkdag van het jaar (voor mij). En wat is er nou fijner dan die afsluiten met twee van mijn favoriete tijdsbestedingen: boeken en theater. Want die avond presenteerde uitgeverij De Harmonie de nieuwe voorjaarscatalogus in De Kleine Komedie in Amsterdam.

De presentatie was in handen van cabaretier Erik van Muiswinkel en hij grapte al snel dat het een latertje zou worden. Of nou ja, grapte, we stapten inderdaad pas om 00:05 de deur uit. Zo laat wordt het zelden bij een theatervoorstelling. Die boekenvakkers kunnen er wat van! En daarvan  zaten er blijkbaar ook veel in de zaal, want de boekhandelaren werden vaak aangesproken. Kennelijk waren vriendin I. en ik de enige betalende bezoekers 😉

Niet dat dat erg was verder, want we hebbeb ons uitstekend vermaakt. Eigenlijk iedereen die dit voorjaar een boek uitbrengt bij De Harmonie kwam voorbij. Een aantal hoogtepunten van de avond (voor mij):
– de literaire cartoons van Stefan Verweij. In een zaal vol boekenliefhebbers en boekenvakkers komen die natuurlijk gegarandeerd goed aan;
– Gedichten van Judith Hertzberg. Ik kende haar alleen van naam, gedichten zijn normaal niet zo aan mij besteed, maar haar stijl sprak me aan;
– Kees van Kooten. Een held. Tsja, en als hij dan in plat Haags als F. Jacobse voorleest uit “Het Groot Bescheurboek”, dan kan de avond eigenlijk al niet meer stuk;
– Gumbahh met zijn “Net niet verschenen boeken”. Hilarisch;
– Ronald Snijders en Fedor van Eldijk over “Een ander boek” en “De alfabetweter”.

Al met al een ontzettend leuke avond. Wat mij betreft mogen alle uitgeverijen hun boeken voortaan zo presenteren. Of, misschien beter van niet, want na dit avondje uit is mijn verlanglijstje weer enorm gegroeid.

Foto’s van deze avond zijn te bekijken op de site van Boekblad.