Tagarchief: Club van echte lezers

Recensie: De levens van Jan Six – Geert Mak

Voor De Club van Echte Lezers mocht ik, al voor verschijning (vandaag) het manuscript lezen van De levens van Jan Six van Geert Mak. Vandaag deel ik mijn recensie.

Over De levens van Jan Six van Geert Mak

De levens van Jan Six. Een familiegeschiedenis is het verhaal van Jan Six, zijn familie en zijn vele levens. Zijn portret geldt als het mooiste dat zijn vriend Rembrandt ooit maakte, het hangt – uniek – nog steeds in het familiehuis aan de Amstel. Jan kende iedereen in het 17e-eeuwse Amsterdam, van Vondel tot Spinoza. Maar wat ging er werkelijk om in het hoofd van deze 17e-eeuwse patriciër en kunstverzamelaar? Zijn kladboek is bewaard gebleven in het rijke familiearchief: het bevat duizenden aantekeningen, variërend van recepten, anekdotes en godsdienstige beschouwingen tot zeldzaam schunnige grappen.Na hem kwamen nieuwe mannen: binnen de familie Six heet de oudste zoon van de oudste zoon meestal weer Jan Six, tot de dag van vandaag. Ze werden burgemeester en wetenschapper, ze verwierven grote rijkdom en strompelden soms ook weer gebocheld, arm en eenzaam door het leven. Het is allemaal verstopt in datzelfde familiehuis: in eindeloze correspondenties, over kleine en grote zaken – zelfs met George Washington -, in dagboeken en notities en in alles wat de Sixen verder bewaarden, tot hun balboekjes toe. De levens van Jan Six volgt een Amsterdamse elitefamilie door vier eeuwen heen.

Recensie: De levens van Jan Six - Geert Mak

Mijn mening over het boek
Een zeer omvangrijk boek (ruim 400 pagina’s) over een fascinerende familie en het geeft tegelijk een mooi beeld van het leven van vooraanstaande families in Nederland. Geert Mak neemt de lezer mee op reis langs de verschillende generaties Jan Six. Van de Jan Six uit de zeventiende eeuw die bevriend was met Rembrandt (en voor een prikkie schilderijen aanschafte die nu voor vele, vele miljoenen worden verhandeld), tot de huidige generatie. Maar meer nog schetst hij een beeld van Nederland in de periodes dat de diverse Jannen Six leefden en hoe het leven er uit zag voor de elite.

Hoewel ik het absoluut interessant vind om te lezen over de ontwikkelingen van Nederland, in dit geval vooral voor welgestelde families, miste ik toch een beetje de persoonlijke verhalen. Die zijn er wel van een enkele Jan Six, maar van veel is het ook best beknopt. Hierdoor heb ik niet echt het idee dat ik de familieleden persé heel goed leer kennen. Mak is natuurlijk schrijver van non-fictie, dus is gebonden aan de bronnen die er zijn, en in een paar gevallen zijn er gewoon niet heel veel intieme bronnen waar uit geput kan worden. Voor mij echt wel een gemis. De ‘historische sensatie’ zoals Mak dat in de epiloog noemt, een soort déjà-vu-ervaring waarin het voelt of je wordt teruggevoerd naar een plaats en tijd die herkenbaar zijn, maar waar men toch nooit was, heb ik dan ook helaas niet ervaren tijdens het lezen.

Misschien komt het ook gewoon omdat de schrijfstijl van Geert Mak me niet helemaal ligt. Ooit begon ik al eens aan Reizen zonder John, nadat ik Mak daar enthousiast over hoorde praten op Manuscripta, maar ik strandde op ongeveer een kwart van het boek. Omdat ik vrijwel altijd alleen maar enthousiaste verhalen hoor over de boeken van Mak en zo’n familiegeschiedenis me erg aansprak was ik toch benieuwd naar De levens van Jan Six. Maar ik werd nergens echt zo meegesleept dat het lezen vanzelf ging. Grappig genoeg zag ik een klein stukje van De Wereld Draait Door waarin Geert Mak over het boek praat. Dat vond ik dan wel weer enorm boeiend. Misschien is de conclusie wel gewoon dat ik liever naar Geert Mak luister dan dat ik hem lees. Dat kan ook wel eens gebeuren.

Neemt niet weg dat De levens van Jan Six van Geert Mak absoluut interessant is voor iedereen die interesse heeft in geschiedenis. En voor wie bovendien de schrijfstijl van Geert Mak kan waarderen is het ongetwijfeld ruim 400 pagina’s genieten.

Zelf lezen? Je bestelt dit boek via onderstaande link eenvoudig bij Bol.com (en dan ontvangt MirandaLeest een kleine commissie).

Recensie: De geest geven – Hilary Mantel

Het was al weer een poosje geleden dat ik een boek las voor de Club van echte lezers. Toen werd aangekondigd dat het manuscript van De geest geven van Hilary Mantel beschikbaar was, wist ik dat het weer eens tijd werd om te reageren. Want ik genoot van haar fascinerende en meeslepende historische romans Wolf Hall (en het vervolg Het boek Henry).

In De geest geven gaat Mantel in op een aantal specifieke periodes in haar leven die een groot stempel op haar leven hebben gedrukt. Te beginnen met haar jeugd met een ongemakkelijke thuissituatie waar niet over gesproken werd. Haar moeilijke pubertijd, waarin ze zich probeert los te maken van haar verleden. En tot slot een periode waarin ze steeds meer medische klachten krijgt die er uiteindelijk toe leiden dat ze nooit kinderen zal krijgen. In dit boek zet ze al die zaken op een rijtje en probeert ze al schrijvende een plaatsje te geven.

Mantel is zeer openhartig en schrijft, hoewel soms een beetje van de hak op de tak, toch in een heldere stijl, waardoor je nooit de draad van het verhaal kwijt raakt. Het voelt een beetje of je een zeer uitgebreide brief van een dierbare vriendin leest. Heel anders dus dan de boeken (historische romans) die ik tot nu toe van haar las. Maar daarom des te leuker en des te verrassender. Ik had het boek dan ook in een mum van tijd uit, want wilde Mantel al snel nog beter leren kennen. En dat lukt heel goed, al had er wat mij betreft ook nog best een mooi hoofdstuk over haar schrijversschap in gemogen.

Waar ik vooral door werd verrast in De geest geven was de humor waarover Mantel bleek te beschikken. Ze wil niet al te veel medelijden met zichzelf hebben en weet door de nodige humor bepaalde gebeurtenissen mooi in perspectief te plaatsen. Ze schrijft ook

Ik schrijf dit niet omdat ik op medeleven uit ben… Ik schrijf om het verhaal van mijn kinderjaren en mijn kinderloosheid de baas te worden en om mezelf te lokaliseren.

Of dat voor haar zelf gelukt is kan ik natuurlijk niet beoordelen. Maar voor mij als lezer voelt dat zeker zo. Ik heb Hilary Mantel een stuk beter leren kennen en verheug me nu des te meer op het derde deel in de Thomas Cromwell trilogie, The Mirror and the Light.

Over het boek
Recensie De geest geven- Hilary MantelIn het eerste hoofdstuk,’Een tweede huis’, beschrijft Mantel hoezeer de dood van haar stiefvader haar heeft aangegrepen, ook vanwege bepaalde, nog niet verwerkte gebeurtenissen uit het verleden. In ‘Geoffrey, plaag haar niet zo!’ neemt Mantel de lezer mee naar haar vroege kindertijd en omschrijft zij het eerste bewustzijn van haarzelf als kind, gefragmenteerde impressies die geleidelijk overgaan in eerste herinneringen, tot aan de geboorte van haar jongere broer en de pijnlijke scheuren in haar familie. In ‘Glimlach’ heeft Mantel de complexe puberteit bereikt en beschrijft ze hoe het bewaren van geheimen bij hun thuis een manier van leven werd. In het slotdeel van deze memoires vertelt Mantel dat ze door een reeks medische fouten en misverstanden kinderloos is gebleven, en dat de geesten van de ongeborenen, net als gemiste kansen of niet omgeslagen bladzijden, haar leven als schrijfster hebben beïnvloed.

Details De geest geven van Hilary Mantel

Titel: De geest geven
Auteur: Hilary Mantel
Vertaling:  Gerda Baardman en Anne Jongeling
Uitgeverij: Uitgeverij Atlas Contact
ISBN: 9789025447953
MirandaLeest zegt: Verrassend humoristisch en zeer openhartig. Leest als een uitgebreide brief van een dierbare vriendin.

De geest geven verschijnt in april, reserveer je exemplaar nu vast bij Bol.com via onderstaande link (dan ontvangt MirandaLeest een kleine commissie). Of lees een van haar eerdere boeken.

Recensie: Gouden jaren – Annegreet van Bergen

Voor de club van echte lezers mocht ik in juli al Gouden jaren van Annegreet van Bergen lezen. Een fascinerend portret van de ontwikkelingen in Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog.

Over het boek
Gouden jaren - Annegreet van BergenGouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?
Gouden jaren staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en schitterende foto’s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Mijn mening over het boek
Als ik me soms al verbaas over de kinderen die vandaag de dag een iPad bedienen of ze nooit anders hebben gedaan (en dat hebben ze natuurlijk ook niet), dan kun je je voorstellen hoe de generatie van mijn ouders en mijn grootouders soms alle technologie niet meer kunnen bijbenen. Hoe kan dat ook anders als je opgegroeid bent zonder tv (met een beetje geluk had er iemand in de straat een tv waar je af en toe mocht meekijken), computers en internet. En dan heb ik het alleen nog maar over technologie, ook op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, werk en nog veel meer is er zoveel veranderd in Nederland in de afgelopen 60 jaar.

De economische achtergrond van Annegreet van Bergen is duidelijk merkbaar uit de toon van het boek, maar doordat de feiten en statistieken worden afgewisseld met anekdotes, persoonlijke herinneringen (van zowel de schrijfster als anderen) en foto’s is het een genot om het boek te lezen. In verschillende hoofdstukken wordt stilgestaan bij de ontwikkelingen op een bepaald gebied. Zo wordt stil gestaan bij onder andere voedsel, huisvesting, huishouden, kleding, onderwijs, communicatie en gezondheidszorg.

Tijdens het lezen moest ik vaak denken aan mijn oma, de moeder van mijn vader. Zij is nu 95 en had dus 60 jaar geleden ongeveer mijn leeftijd. Waar ik nu werk, studeer, blog en verder vooral heel veel leuke dingen voor mezelf doe, zonder al te veel zorgen, was zij op die leeftijd al moeder van drie zoons. Bovendien was zij al op jonge leeftijd van school gegaan omdat haar eigen moeder overleed. Zij werd als oudste dochter geacht thuis voor het huishouden en de rest van het gezin te zorgen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen, maar destijds was dat heel normaal. In het hoofdstuk over onderwijs wordt dan ook een citaat van Midas Dekkers uit zijn boek De Larf aangehaald, waar hij zegt:

Een modern kind is een luxeartikel, net als een troetelvarken. Moest een kind vroeger werken, op het land, in de huisindustrie, of in de mijnen, tegenwoordig leveren kinderen evenveel op als een mank paard.

Annegreet van Bergen zet in Gouden jaren alle ontwikkelingen mooi op een rijtje en het is fascinerend om te zien hoeveel er veranderd is de afgelopen zestig jaar, en vooral ook hoe snel we al weer gewend zijn aan al deze zaken. Tegenwoordig zijn we overal en altijd bereikbaar met onze mobiele telefoons. Vroeger moest je hopen dat je ergens een telefooncel tegenkwam, wilde je het thuisfront laten weten dat je vertraging had. En dat werkte natuurlijk ook alleen als het thuisfront zelf telefoon had. Want in 1955 bijvoorbeeld had slechts 15% van de mensen telefoonaansluiting.

Voor de generatie van mijn (groot)ouders zal dit boek een feest der herkenning zijn. Voor de wat jongere generatie een zeer interessante en vermakelijke manier om wat meer te weten te komen over het dagelijks leven van onze ouders en grootouders. En om eens wat vaker stil te staan bij de dagelijkse gemakken die wij als vanzelfsprekend beschouwen.

Titel: Gouden jaren
Auteur: Annegreet van Bergen
Uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 9789045023540
MirandaLeest zegt: Mooi tijdsbeeld van de afgelopen zestig jaar. Niet alleen voor de generatie die het bewust heeft meegemaakt, maar zeker ook voor de jongere generatie.

Recensie: De ontluistering van Amerika – George Packer

De club van echte lezersOver mijn liefde voor Amerika heb ik het al eens eerder gehad. Negen jaar geleden kwam ik er voor het eerst en inmiddels heb ik 20 staten bezocht. Maar ken ik het echte Amerika? Nee, ik ken het toeristische Amerika, want ik reis meestal rond en ben dus vaak maar een paar dagen op dezelfde plek. Een enkele keer vang je een glimp op van het echte Amerika of spreek je eens met de inwoners. Daarom greep ik ook met beide handen de kans aan om het manuscript van De ontluistering van Amerika van George Packer te lezen toen deze door De Club van Echte Lezers van Uitgeverij Atlas Contact werd aangeboden.

Ik vond het een fascinerend boek (of bijna-boek, want ik mocht het manuscript lezen). Het is in een zeer journalistieke stijl geschreven, het leest dan ook als een lang tijdschriftartikel. In korte hoofdstukjes word je meegenomen door het Amerika van 1978 tot vandaag, langs de levens van zeer uiteenlopende Amerikanen. Wat ze echter bijna allemaal met elkaar gemeen hebben is dat ze opgroeien in armoede of eenvoudige omstandigheden, zonen en dochters van fabrieksarbeiders, boeren, minderheden. Zeker geen bevoorrechte posities. Vooral aan het begin van het boek kreeg ik regelmatig associaties met de muziek van Bruce Springsteen. Hardwerkende Amerikanen die te maken krijgen met armoede, tegenslagen, werkloosheid, maar toch stug door blijven gaan.

De ontluistering van Amerika - George Packer
Het boek geeft ook een mooi kijkje in de Amerikaanse politiek, als we het verhaal van Jeff Connaughton lezen, die zich jarenlang inzet voor de politieke carrière van Joe Biden (nu vicepresident onder Barack Obama). Als Biden moet aftreden vanwege het plagiëren van een toespraak moet Connaughton de teleurgestelde aanhangers te woord staan, en die willen niets meer met Biden te maken hebben. Zoals George Packer schrijft:

Iedereen die de campagne ook maar met een broodje ham had gesteund stuurde een rekening

Om met Hennie Vrienten en Herman Brood te spreken “Als je wint, heb je vrienden”. De Amerikaanse politiek is dus vooral een groot spel, als jij iets voor mij voor elkaar kan krijgen krijg je mijn stem (en mijn geld), maar zodra er een beter aanbod voorbij komt bekijk je het maar. Als jaren later een indiaanse vrouw tegen Connaughton zegt: “Jullie geven maar eens in de vier jaar om ons” komt dat keihard aan, omdat hij weet dat het waar is.

Ook de ellende van de afgelopen jaren wordt besproken. Veel fabrieken die sluiten, waardoor mensen hun baan verliezen, steden en dorpen die leeglopen omdat er geen baan te vinden is en vooral de ineenstorting van de huizenmarkt. Jarenlang zijn mensen lekker gemaakt met hypotheken die ze zich eigenlijk niet kunnen veroorloven. Juist de hardwerkende Amerikanen worden hard getroffen. Usha Patel bijvoorbeeld, zij wordt door haar familie uit India uitgehuwelijkt aan een Indiase ingenieur en na een aantal jaar in Engeland komen ze in Florida terecht. Na jaren van hard werken heeft ze genoeg geld gespaard en investeert in een hotel. Jarenlang gaat het prima, maar door de bankencrisis zit haar bank in de financiële problemen. De bank verkoopt haar hotel om hun schulden te kunnen afbetalen. Usha Patel probeert nog van alles om haar hotel terug te krijgen, maar tevergeefs. Ze concludeert dat het recht er alleen is voor de rijken, niet voor haar.

Dit boek is dus zeker geen juichverhaal over Amerika. Er staan weliswaar een aantal succesverhalen in (over Oprah Winfrey bijvoorbeeld en over Sam Walton, de oprichter van Walmart), maar vooral blijkt dat Amerika een keihard land kan zijn. Zeker als je niet rijk en succesvol bent. En dat is zeker ontluisterend. Toch is het ook mooi om te lezen dat de meeste personen die in het boek voorkomen positief blijven, ze houden van Amerika en blijven het het land van de onbegrensde mogelijkheden vinden. Ook als alles tegenzit. En dat tekent de Amerikanen ook wel weer.

Titel: De ontluistering van Amerika
Auteur: George Packer
Vertaling: Nico Groen
Uitgeverij: Uitgeverij Atlas Contact
ISBN: 9789045025940
MirandaLeest zegt: Vergeet het romantische beeld van Amerika waar je van krantenjongen tot miljonair kunt uitgroeien. Voor de meeste bewoners is Amerika keihard. George Packer vertelt in dit boek op journalistieke wijze hoe het echte leven er uitziet in Amerika.

[bol_product_links block_id=”bol_537f0f0d0d2be_selected-products” products=”9200000021765789,9200000019505124″ name=”blog” sub_id=”ontluisteringamerika” link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]