| |

Recensie: Gouden jaren – Annegreet van Bergen

Voor de club van echte lezers mocht ik in juli al Gouden jaren van Annegreet van Bergen lezen. Een fascinerend portret van de ontwikkelingen in Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog.

Over het boek
Gouden jaren - Annegreet van BergenGouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?
Gouden jaren staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en schitterende foto’s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Mijn mening over het boek
Als ik me soms al verbaas over de kinderen die vandaag de dag een iPad bedienen of ze nooit anders hebben gedaan (en dat hebben ze natuurlijk ook niet), dan kun je je voorstellen hoe de generatie van mijn ouders en mijn grootouders soms alle technologie niet meer kunnen bijbenen. Hoe kan dat ook anders als je opgegroeid bent zonder tv (met een beetje geluk had er iemand in de straat een tv waar je af en toe mocht meekijken), computers en internet. En dan heb ik het alleen nog maar over technologie, ook op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, werk en nog veel meer is er zoveel veranderd in Nederland in de afgelopen 60 jaar.

De economische achtergrond van Annegreet van Bergen is duidelijk merkbaar uit de toon van het boek, maar doordat de feiten en statistieken worden afgewisseld met anekdotes, persoonlijke herinneringen (van zowel de schrijfster als anderen) en foto’s is het een genot om het boek te lezen. In verschillende hoofdstukken wordt stilgestaan bij de ontwikkelingen op een bepaald gebied. Zo wordt stil gestaan bij onder andere voedsel, huisvesting, huishouden, kleding, onderwijs, communicatie en gezondheidszorg.

Tijdens het lezen moest ik vaak denken aan mijn oma, de moeder van mijn vader. Zij is nu 95 en had dus 60 jaar geleden ongeveer mijn leeftijd. Waar ik nu werk, studeer, blog en verder vooral heel veel leuke dingen voor mezelf doe, zonder al te veel zorgen, was zij op die leeftijd al moeder van drie zoons. Bovendien was zij al op jonge leeftijd van school gegaan omdat haar eigen moeder overleed. Zij werd als oudste dochter geacht thuis voor het huishouden en de rest van het gezin te zorgen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen, maar destijds was dat heel normaal. In het hoofdstuk over onderwijs wordt dan ook een citaat van Midas Dekkers uit zijn boek De Larf aangehaald, waar hij zegt:

Een modern kind is een luxeartikel, net als een troetelvarken. Moest een kind vroeger werken, op het land, in de huisindustrie, of in de mijnen, tegenwoordig leveren kinderen evenveel op als een mank paard.

Annegreet van Bergen zet in Gouden jaren alle ontwikkelingen mooi op een rijtje en het is fascinerend om te zien hoeveel er veranderd is de afgelopen zestig jaar, en vooral ook hoe snel we al weer gewend zijn aan al deze zaken. Tegenwoordig zijn we overal en altijd bereikbaar met onze mobiele telefoons. Vroeger moest je hopen dat je ergens een telefooncel tegenkwam, wilde je het thuisfront laten weten dat je vertraging had. En dat werkte natuurlijk ook alleen als het thuisfront zelf telefoon had. Want in 1955 bijvoorbeeld had slechts 15% van de mensen telefoonaansluiting.

Voor de generatie van mijn (groot)ouders zal dit boek een feest der herkenning zijn. Voor de wat jongere generatie een zeer interessante en vermakelijke manier om wat meer te weten te komen over het dagelijks leven van onze ouders en grootouders. En om eens wat vaker stil te staan bij de dagelijkse gemakken die wij als vanzelfsprekend beschouwen.

Titel: Gouden jaren
Auteur: Annegreet van Bergen
Uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 9789045023540
MirandaLeest zegt: Mooi tijdsbeeld van de afgelopen zestig jaar. Niet alleen voor de generatie die het bewust heeft meegemaakt, maar zeker ook voor de jongere generatie.

Bestel de boeken van Annegreet van Bergen

Via bovenstaande links kun je de genoemde boeken/artikelen direct bestellen bij Bol.com. MirandaLeest ontvangt dan een kleine commissie. Dus heel erg bedankt als je via deze link bestelt. Maar uiteraard vind je de genoemde boeken/artikelen ook bij je lokale boekhandel/winkel.

Vergelijkbare berichten

16 reacties

  1. Ik twijfel of ik dit boek ga lezen. Het lijkt me een goed boek, maar het speelt inderdaad een generatie voor die van mijzelf. Herkenning is er dus misschien weinig of alleen uit de verhalen van papa/opa.

  2. Een heerlijk boek! Feest van herkenningen en vele ‘oh ja’- belevenissen.
    Leest als een roman.
    Niet alleen voor de generatie babyboomers, ik raad het iedereen aan.
    Jongeren mogen er best eens achter komen dat het nog maar 50 jaar
    geleden is dat wij zo leefden.

  3. Ik ben in 1926 geboren en nu dus 88 jaar. Het is dus HELEMAAL mijn tijd waarover het boek gaat! Prachtig boek met een gave weergave van de feiten! Zo was het écht! Maar…
    Annegreet heeft de bijdrage van de honderden miljarden van de aardgaswinning over het hoofd gezien! Zonder dat was het allemaal niet gelukt! Ik begrijp die zeer belangrijke omissie niet!!

  4. Voor mij als 61jarige was dit een boek met veel herkenning en ik merk dat ik sommige dingen nog steeds doe, zoals hergebruik van b.v oude tshirts en . wat me wel opviel dat de page, hier genoemd papierfabriek geldrop moet zijn papierfabriek gennep. In geldrop heeft nooit een papierfabriek gestaan. Ik laat het boek zeker aan mijn ouders lezen, ook voor hen zal dit veel herinneringen geven.

  5. gisteren begonnen in het boek, in porties te lezen, maar steeds grijp ik het om even weer ter hand te nemen, en ja herkenning, het eten, de schuifkaas, het regeringsbrood en al het overige, ook het verplicht inwonen : onze buren hadden een timmerman met vrouw op de tweede etage (in)wonen; die heetten dus bij ons “Jozef en Maria” (wij waren overigens niet religieus).Ik zal dus, gegarandeerd, het boek verslinden: ik ben “van voor de oorlog” :1935
    Van harte aanbevolen, in het bijzonder voor de oude(re) generatie; voor jongeren minder:
    zij herkennen de inhoud van het boek niet en zullen er weinig geloof aan hechten.

  6. Ik zag het boek in de supermarkt liggen. En had het even ingezien. Het is een feest der herkenning. Het geeft een tijdsbeeld vol met prachtige nostalgische foto’s. Even leek het me ook of het nog net zo zorgeloos was als in mijn betere jaren, of er helemaal niets aan de hand was.
    Voor de meerderheid zal het nog steeds zo zijn. Maar het boek is toch wel wat eenzijdig. Het gaat voorbij aan de periode dat zo’n 7 jaar geleden was ingeluid, en het zeker niet voor iedereen nog zo blinkend zou blijven. Moet dat ook zelf ervaren worden, of in je eigen omgeving zien gebeuren, om dat te snappen?
    Had het boek eerst even weer teruggelegd. De bijna twee tientjes (zo’n 44 gulden) waren voor de boodschapjes, en dat kan gelukkig ook nog.
    Het is niet zo erg dat er geen gelegenheid zal komen om het te kopen (als het dan nog niet uitverkocht is tenminste). Er zijn ook mensen die gebruik moeten maken van de voedselbank, en dat zijn niet alleen de pofkopers.
    Eén boek kan ook nooit compleet omvattend zijn overigens, er is meer te schrijven.

  7. Zelf ben ik begin jaren ’90 geboren, de ontwikkelingen in dit boek spelen dus ruim voor mijn tijd. Maar ik vond het een ontzettend leuk en interessant boek om te lezen! Sommige dingen herkende ik wel uit verhalen van mijn ouders. Maar van sommige dingen had ik geen besef dat ze pas zo kort een vanzelfsprekend onderdeel van ons leven zijn, zoals betaalautomaten bijvoorbeeld. Naar aanleiding van het boek heb ik veel over die tijd en ontwikkelingen gepraat met mijn ouders en opa. Leuk om hun herinneringen erover te horen en inzicht te krijgen in het leven tijdens hun jeugd. Erg leuk en zeker ook een aanrader voor mensen die niet van de babyboomgeneratie zijn!

  8. Inderdaad, onze welvaart is vooral gebasserd op technologische vooruitgang en aardgas.
    Wat ik mis is de rol van vakbeweging en Nivon en de enorme immigratie die in de volkwijken neerstreek.

  9. Annegreet, wat een prachtig boek, ik heb van het begin tot het eind genoten ervan !
    Ik ben van 1946, dus heb alles, wat in het boek staat, zelf ook meegemaakt, echt een feest van herkenning, maar wat een werk moet het geweest zijn, om al die getallen uit te zoeken.
    Heel veel zaken, de je nu “gewoon”vindt, komen in het boek naar boven, dingen, waar je helemaal niet meer bij stilgestaan hebt en die je nu zo vanzelfsprekend vindt.
    Mijn vader is in 1970 overleden op 51 jarige leeftijd en wat er daarna allemaal nog veranderd is, ik heb zó vaak gedacht: “Ach, kon hij nog maar eens even om een hoekje kijken, hij zou werkelijk niet weten, wat hij ziet”, zéker niet met internet en het gebruik van de smartphone en dat gaat maar door. Zelf zou ik over 100 jaar nog wel eens een kijkje willen nemen.
    Hartelijk bedankt voor het schrijven ervan, het moet echt een hele klus geweest zijn.

Laat een antwoord achter aan B.P. Luursema Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.