Sinds een paar jaar heb ik een fascinatie voor historische romans. Vooral die rond het Britse koningshuis kunnen mij erg boeien. Ik heb met veel plezier de boeken van Philippa Gregory en Hilary Mantel gelezen. Rose Tremain kende ik eerlijk gezegd nog niet, maar toen ik las over haar roman De vriend van de koning was ik direct nieuwsgierig.

Over De vriend van de koning
Robert Merivel, arts en vertrouweling van koning Karel II, wordt geconfronteerd met de vragen die komen kijken bij het ouder worden: Is hij een goede vader geweest? Is hij een eerlijke meester? Is hij de vriend van de koning of eigenlijk zijn slaaf? Vragen die hem kwellen, totdat een ontmoeting met de verleidelijke Madame de Flamanville in Versailles hem weer laat dromen van een glorieuze toekomst. Maar is zo’n toekomst ook voor hem weggelegd?

Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik even moest wennen aan het personage Robert Merivel. Doorgaans zijn de hoofdpersonen uit historische romans tamelijk serieus en vormelijk, maar Merivel is flamboyant, sentimenteel en af en toe een tikje dramatisch. Dat kan al snel een beetje te veel van het goede worden. Gelukkig laat Tremain ook andere aspecten van Merivel aan bod komen, waardoor het allemaal wat beter in balans raakt. Zo is hij enorm trouw aan zijn personeel, met name bediende Will, die op leeftijd is en niet meer altijd alles voor elkaar krijgt. Merivel kan het echter niet over zijn hart verkrijgen om hem te ontslaan en laat hem dus maar aanrommelen. Ook de liefde voor zijn dochter Margaret en voor de koning is overduidelijk. En als hij in Frankrijk een verwaarloosde beer aantreft, besluit hij deze te kopen om te voorkomen dat het beest afgemaakt wordt. Verder spreekt hij nog regelmatig tot zijn overleden vriend John Pearce, die hem, in gedachten, geestelijk bijstaat als Merivel het even niet meer weet. Hierdoor krijgt Merivel een wat menselijker tintje, iemand die ook twijfelt of hij het allemaal wel goed doet en wordt het geen karikatuur.

Dit boek is het vervolg op De gift van de koning, waar Merivel vooral de paljas uithangt aan het hof van koning Karel II, tot hij in ongenade valt (voor hij weer in genade wordt aangenomen). In De vriend van de koning zijn zowel Merivel als de koning een dagje ouder en begint hun beider invloed af te nemen. Daarom besluit Merivel, voorzien van een aanbevelingsbrief van Koning Karel II, naar Frankrijk te vertrekken om zich nuttig te maken aan het hof van Lodewijk XIV. Maar zo makkelijk gaat dat niet, hij krijgt geen audiëntie en wordt ook nog eens belachelijk gemaakt omdat hij niet volgens de laatste Franse mode gekleed gaat. Gelukkig ontmoet hij de mooie Louise de Flamanville, met wie Merivel een korte amourette beleeft, voordat hij door meneer de Flamanville het huis uit wordt gebonjourd.

Daarop druipt Merivel af, met de geredde beer, terug naar Engeland. Daar slaat het noodlot toe, zijn geliefde dochter Margaret krijgt tyfus en het lijkt erop dat ze het niet gaat overleven. Ten einde raad vraag Merivel de koning om hulp. Die komt direct op bezoek, natuurlijk om zijn oude vriend bij te staan, maar vooral omdat hij het regeren moe is. Wonder boven wonder lijkt Margaret op te knappen nu de koning er is. Het gaat zelfs al snel weer zo goed met haar dat ze ingaat op het voorstel van de koning om bij hem aan het hof in dienst te komen.

Merivel blijft alleen achter. En besluit de romance met Louise de Flamanville nog een kans te geven. En hoewel dat in eerste instantie goed lijkt te gaan, blijkt alles in het leven van Merivel daarna in de soep te lopen. Zijn bedienden nemen het ervan in zijn afwezigheid, Koning Karel II wordt ziek en sterft uiteindelijk. Merivels invloed wordt tot het nulpunt gereduceerd en hij voelt ook dat zijn eigen einde nadert.

De vriend van de koning is een heel ander soort historische roman dan ik gewend ben. Veel luchtiger en daarom ook zeker geschikt voor mensen die een beetje huiverig zijn voor historische romans omdat ze bang zijn dat het alleen maar zware kost is. Want ondanks de dramatische gebeurtenissen en het thema ouder worden is het vooral een vlotte historische roman met de nodige vleug humor waardoor het geheel toch redelijk luchtig blijft.

Waar ik wel even aan moest wennen was het te pas en te onpas gebruiken van hoofdletters (waar geen hoofdletters nodig zijn). Dat deed af en toe een beetje denken aan de schrijfstijl van een hysterisch pubermeisje. Ik ben dat in andere historische romans ook nooit eerder tegengekomen, dus snap de toegevoegde waarde niet helemaal, behalve dan misschien om het licht hysterische karakter van Merivel extra te onderstrepen. Gelukkig zorgt de vlotte schrijfstijl en het verhaal zelf ervoor dat het boek lekker wegleest en na een tijdje vallen die onnodige hoofdletters nauwelijks meer op.

Met dank aan Uitgeverij De Geus voor het toezenden van een recensie-exemplaar.

Titel: De vriend van de koning
Auteur: Rose Tremain
Uitgeverij: De Geus
Vertaling: Eugène Dabekaussen en Tilly Maters
ISBN: 9789044527681
MirandaLeest zegt: Lekker luchtige en vlot geschreven historische roman. Ook zeer geschikt voor mensen die bang zijn dat historische romans alleen maar zware kost zijn.

[bol_product_links block_id=”bol_5354f886e2ef7_selected-products” products=”9200000022071015″ name=”blog” sub_id=”vriendvdkoning” link_color=”F3A703″ subtitle_color=”333333″ pricetype_color=”333333″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”05BFB0″ background_color=”FFFFFF” border_color=”AAAAAA” width=”640″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]