Misschien herken je het wel, tijdens beoordelingsgesprekken op je werk krijg je altijd zoiets te horen als ‘je doet prima werk, maar laat je wat meer horen’. Of van die drukke collega’s die je er op wijzen dat je zo stil bent (hé, thanks, dat was precies de bedoeling). Vaak goed bedoeld. Maar desalnietttemin best irritant soms. Want ik hoef mezelf helemaal niet per sé meer te laten horen, ik wil gewoon mijn werk zo goed mogelijk doen en kan dat prima zonder dat steeds aan iedereen te willen laten weten. En dat ik soms stil ben is omdat ik dan even niets bijzonders te melden heb, of gewoon fijn aan het luisteren ben of zo maar wat zit te dagdromen.
Je suis introvert
Sinds ik een paar jaar terug de TED-talk van Susan Cain zag, en haar boek Quiet las heb ik er minder moeite mee. Want dat ‘stille’ had ineens een naam. Ik ben introvert, en dat is prima. Ook Liesbeth Smit, auteur van Ik moet nog even kijken of ik kan kent Susan Cain en besloot eens te kijken hoe het gesteld staat met de Nederlanse introverten. Waar lopen die tegenaan? Waar zitten ze? En zijn ze wel een beetje gelukkig?
Mijn exemplaar van Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit. En notitieboekjes met illustraties van Gemma Correll
Ik moet nog even kijken of ik kan (briljante titel, sowieso!) heeft een hele fijne nuchtere kijk op introversie. Met enerzijds serieuze informatie en achtergronden die lekker helder en vlot zijn opgeschreven. En anderszijds hele grappige en vermakelijke stukken, van een introvertenbingo tot diverse lijstjes met bijvoorbeeld bekende introverten. Want we moeten onszelf ook weer niet te serieus nemen.
Herkenbare persoonlijke voorbeelden
En vooral ook veel mooie, persoonlijke voorbeelden die je, als je zelf introvert bent, zult herkennen. En niet alleen de boodschap dat het dus helemaal prima is om introvert te zijn, maar dat er ook tussenvormen zijn. Bijna niemand is 100% introvert of 100% extravert. En dat is het mooie. Ook als je meer extravert dan introvert bent zullen er vast situaties in het boek voorbij komen die je herkent.
In verschillende hoofdstukken komen onderwerpen aan bod als de werkvloer (kantoortuin, anyone?), opvoeding (hoe steun je je introverte kind, of hoe overleef je als introverte ouder) en de liefde. Smit laat op zeer onderhoudende manier zien waar introverten in die situaties vaak tegenaan lopen en hoe je die situaties het hoofd kan bieden. Praktische informatie, tips en reminders waardoor je een volgende keer misschien iets minder opziet tegen dat teamuitje, die buurtborrel of dat ‘gezellige’ familieweekend. Of in ieder geval weet dat je altijd nog kunt zeggen ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’ zodat je even rustig kunt nadenken over hoe je de uitnodiging op een vriendelijke maar besliste manier kunt afwijzen.
Absolute aanrader
Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit is een absolute aanrader. Na een aantal pagina’s te hebben gelezen in mijn digitale recensie-exemplaar besloot ik al om zelf een fysiek exemplaar aan te schaffen. Want dit boek wil ik vasthouden, doorbladeren, passages aanstrepen (en voor iemand die bijna nooit in haar boeken schrijft wil dat wat zeggen) en regelmatig nog eens oppakken en doorlezen. Omdat het zo herkenbaar is. En geestig. En volstaat met nuttige informatie, bruikbare tips en voorbeelden. Het boek had van mij nog wel twee keer zo dik mogen zijn.
Ook superinteressant voor extraverten
Is dit boek dan alleen interessant als je zelf introvert bent? Nee, juist ook als je geen introvert bent is het superinteressant. Want het helpt je misschien die stille collega, schoonzus of buurman eens in een heel ander licht te zien. En ook de meeste extraverten hebben hun introverte kanten, dus grote kans dat je er voor jezelf ook nog wat uithaalt.
Ben je of ken je een introvert? Dan is Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit echt een absolute aanrader. Bestellen kan via onderstaande links.
