Categoriearchief: Boeken

Recensie: Mijn Amerika – Mart Smeets

Bij Mart Smeets denk je waarschijnlijk in eerste instantie aan wielrennen, basketbal, schaatsen of de Olympische Spelen. In ieder geval aan zijn jaren als sportverslaggever. Maar je zou ook kunnen denken aan muziek. Of aan Amerika. Want ook dat zijn onderwerpen waar Smeets zich graag mee bezighoudt. Over dat laatste onderwerp, waar hij overigens een haat-liefde verhouding mee heeft, is nu een boek verschenen, Mijn Amerika. Waarin Smeets zijn ongezouten mening spuit over Amerika en de Amerikanen. Als Amerika liefhebber was ik natuurlijk erg benieuwd.

Recensie Mijn Amerika - Mart Smeets

Aangenaam verrast

En hoewel ik niet persé groot fan van Smeets ben, heeft Mijn Amerika me toch aangenaam verrast. Het onderwerp heeft Smeets natuurlijk al mee, want ik kom voor vakanties heel graag in Amerika. Ik verdiep me ook graag een beetje in de geschiedenis en gewoonten van het land. En iedereen die mooie verhalen kan vertellen over het reizen in Amerika kan op mijn interesse rekenen.

Boekenverzamelaar

En die verhalen die heeft Smeets zeker. Grotendeels doordat hij, net als ik, op zijn reizen ook graag tijd inruimt voor een bezoek aan de boekhandel. Uren kan hij daar spenderen en hij verlaat de zaak meestal met flinke stapels boeken over Amerika, de Amerikaanse geschiedenis of bijzondere Amerikanen. Zijn collectie met Amerika boeken is iets om jaloers op te zijn (om nog maar te zwijgen over het feit dat Smeets nog maar 8 staten hoeft te bezoeken voor hij ze allemaal bezocht heeft).

Die boeken blijven overduidelijk niet ongelezen in kast staan. Want Smeets deelt veel interessante feiten over de geschiedenis van Amerika, de plaatsen die hij bezoekt en bijzondere inwoners. Naar de literatuurlijst die achterin staat moet ik maar niet al te lang kijken, want mijn boekenkast barst nu al uit zijn voegen.

Sport en muziek

Daarnaast ook genoeg persoonlijke verhalen, over zijn basketballende zoon, reizen met zijn vrouw en ontmoetingen met sporters, (oud-)collega’s en vrienden. En natuurlijk ook veel aandacht voor mooie verhalen over sport en muziek, dat blijven toch onderwerpen waar Smeets het graag over heeft. Zo leerde ik dat een van favoriete muzikanten, Sam Beam (Iron & Wine) de buurman van Lance Armstrong is, of in ieder geval een paar jaar geleden was. Je hebt er verder niets aan, maar ik vind het toch leuk om te weten.

Hoogtepunt vond ik overigens het hoofdstuk over Boston, waarin alle onderwerpen uit het boek (sport, muziek en persoonlijke verhalen) mooi samenkomen in een verhaal over een bezoek aan Fenway Park voor een wedstrijd van de Red Sox. Maar dat zou ook kunnen komen omdat ik het legendarische stadion vorig jaar zelf nog bezocht.

Een land dat even bijzonder als vreemd is

Door de ogen van Smeets krijg je met Mijn Amerika een mooi beeld van een land dat even bijzonder als vreemd is. Niet alleen kom je het nodige te weten over de geschiedenis, maar ook over muzikale- en sporthelden. Zeker een aanrader dus voor iedereen die graag rondreist in Amerika.

Recensie: Eindelijk 40 – Aaf Brandt Corstius

De columns van Aaf Brandt Corstius in de Volkskrant, Flow Magazine en Margriet (om er maar een paar te noemen) lees ik altijd met heel veel plezier. Toen ik zag dat er dit jaar weer een boek van haar zou verschijnen begon ik me daar dan ook gelijk op te verheugen. Helemaal toen ik de titel zag. Eindelijk 40, over de voordelen en niet-bestaande nadelen van veertiger zijn. Zelf ben ik van 1977 (reken zelf maar uit :-)), dus dit boek kon niet op een beter moment verschijnen wat mij betreft.

Recensie: Eindelijk 40 - Aaf Brandt Corstius

Niet dat ik er nou zo tegenop zag om 40 te worden. Maar toch, het klinkt zo, ehm… nou ja, ouder dan 30. Gelukkig heeft Brandt Corstius al een paar jaar ervaring met veertiger zijn. Voor Eindelijk 40 verzamelde zij een aantal columns (allemaal eerder verschenen) over onderwerpen waar veertigers mee te maken krijgen. Van grijs haar, relatieperikelen, een aftakelend lichaam en een aftakelende geest tot dingen die zij van andere veertigers heeft geleerd. Allemaal zeer geestig beschreven en in veel gevallen herkenbaar.

Nuchtere kijk

En precies die dingen waar ik altijd zo van geniet in de columns van Aaf  zorgen ervoor dat Eindelijk 40 heerlijk wegleest. Ik had het boek in een paar uurtjes uit. Want haar nuchtere kijk op het veertigerschap (en op het hele leven eigenlijk) staat mij wel aan. Je hoeft niet persé alles meer, en vooral, je hoeft niet meer persé alles te willen. Er is niets mis met sleur en met daar heel tevreden mee zijn. En dat maakt het leven een stuk overzichtelijker.

Cadeautip voor ex-dertigers

Eindelijk 40 is uitermate geschikt als cadeautje voor ex-dertigers die misschien een beetje opzien tegen het 40 worden. Want met de columns van Aaf kun je er wel weer even tegenaan.

Eindelijk 40 en andere boeken van Aaf Brandt Corstius bestel je via onderstaande links direct bij Bol.com

Bonustip: Hou je van podcasts, taal, interviews en mooie liedjes? Dan is De Grote Harry Banink podcast (van Gijs Groenteman, de man van Aaf) een enorme aanrader. Mooie en soms ontroerende interviews en heel veel heerlijke liedjes met teksten van onder andere Annie M.G. Schmidt en liedjes uit Sesamstraat en Klokhuis. De podcast is nu even met pauze, maar er zijn al 25 afleveringen beschikbaar, waarin Groenteman mensen als Hans Dorrestijn, Jenny Arean, Joost Prinsen, Bert Plagman (Tommie!), Frank Groothof en Willem Nijholt interviewt.

Recensie: Off, verbeter je leven met een digitale detox – Tanya Goodin

Hoe vaak kijk jij op je telefoon of tablet? Ik vaker dan ik zou willen. Wanneer er reclame komt op tv grijp ik vaak mijn telefoon. Maar ook als er in een programma iets spectaculairs of grappigs gebeurt, om even snel op Twitter te kijken of het andere mensen ook is opgevallen. Wanneer ik op de trein sta te wachten. Of voor het slapen gaan. Eigenlijk is het zo’n gewoonte geworden. En dat kan best een beetje minder.

MirandaLeest boekenblog recensie van Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin

Vandaar dat ik geïntrigeerd werd door Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin. Dit handzame boekje (niet veel groter dan de gemiddelde mobiele telefoon, toeval of niet?) helpt je om uit te loggen, minder stress te ervaren en meer tijd over te houden zodat je weer kunt genieten van échte ervaringen, échte contacten en écht geluk. Althans, dat beweert de achterflap.

Voorbeelden en tips

De digitale detox is ingedeeld in verschillende delen, zoals ‘Stel je grenzen’, ‘Go with the flow’ en ‘Tem je triggers’. Korte hoofdstukjes, voorzien van sfeervol beeldmateriaal. Ieder deel geeft voorbeelden van situaties waarin je vaak naar je telefoon grijpt en tips om je gedrag te veranderen. Dat varieert van het kopen van een wekker, zodat je je telefoon niet meer op je nachtkastje hoeft te hebben om als wekker te gebruiken tot het advies om de natuur in te gaan. Of om je gedachten te verzetten door te kleuren, te lezen of te puzzelen.

MirandaLeest boekenblog recensie van Off, verbeter je leven met een digitale detox van Tanya Goodin
© Lev.boeken

Te vrijblijvend

Allemaal prima voorbeelden en situaties, die je wel weer even bewust maken van het feit dat de telefoon zo ingeburgerd is dat je bijna zou vergeten dat je ook nog andere dingen kunt doen. Toch blijft Off wat mij betreft net wat te vrijblijvend om van een echte digitale detox te spreken. De informatie en voorbeelden liggen behoorlijk voor de hand, maar de echte trigger om ze aan te pakken blijft een beetje achterwege.

Goede reminders

Neemt niet weg dat Off van Tanya Goodin goede reminders bevat voor iedereen die wil proberen wat minder afhankelijk te worden van zijn mobiele telefoon. Er zo over te lezen maakt je toch wat bewuster van je eigen gedrag. En het boekje lijkt me ook heel geschikt als (niet zo) subtiel cadeautje voor die geliefde die altijd maar naar zijn of haar scherm zit te staren.

Ben je ook wel toe aan een digitale detox? Via onderstaande link direct bij Bol.com bestellen.

Recensie: In Einsteins achtertuin – Amanda Gefter

Natuurkunde. Denk ik daaraan dan gaat dat vooral over de middelbare school. Die keer dat onze natuurkundeleraar ons na één lesuur gedag zei terwijl we een dubbeluur hadden en we niet wisten hoe snel we de klas uit moesten stuiven. En hoe woedend hij daarover was een week later. En dat ik in 3 Havo hele mooie cijfers haalde en dus besloot het vak op te nemen in mijn vakkenpakket, waarna ik in 4 Havo alleen nog maar onvoldoendes haalde en het dus weer razendsnel liet vallen. Daarmee was mijn liefde voor het vak natuurkunde wel bekoeld.

Voor de Amerikaanse Amanda Gefter was en is natuurkunde echter haar grote passie. En in het boek In Einsteins achtertuin, dat ik voor Bol.com Lees Magazine mocht lezen, probeert ze die liefde over te brengen. Volgens de achterflap maakt Gefter de moeilijkste natuurkunde begrijpelijk. Ik was benieuwd of zij me misschien weer wat van dat gevoel uit 3 Havo kon laten terugvinden, toen ik er af en toe nog wel iets van begreep.

Recensie In Einsteins achtertuin - Amanda Gefter

Passie, humor en zelfspot

De liefde en enthousiasme voor natuurkunde spat overduidelijk van het boek af. Daar wordt je absoluut door aangestoken. En Gefter beschikt niet alleen over een goed stel hersenen, maar ook over een flinke dosis humor. En ze is niet bang voor zelfspot en steekt regelmatig de draak met het stoffige imago dat wetenschappers vaak hebben. Dat zorgt voor een lekker leesbaar boek.

Maar dan hebben we het nog niet over de natuurkunde zelf gehad. Want ondanks Gefters enthousiasme is een zekere voorkennis toch echt wel nodig. En met een paar jaartjes natuurkunde van de middelbare school red je dat helaas niet, althans, ik niet. De inhoud ging mij al vrij snel boven de pet.

Mijn volledige recensie van In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter lees je op Bol.com Lees Magazine.

Ben je wel een echte natuurkunde liefhebber? Of wil je dat worden? Dan is In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter zeker een goed punt om te beginnen. Je wordt zonder meer meegesleept door Gefters enthousiasme.

Recensie: Ik moet nog even kijken of ik kan – Liesbeth Smit

Misschien herken je het wel, tijdens beoordelingsgesprekken op je werk krijg je altijd zoiets te horen als ‘je doet prima werk, maar laat je wat meer horen’. Of van die drukke collega’s die je er op wijzen dat je zo stil bent (hé, thanks, dat was precies de bedoeling). Vaak goed bedoeld. Maar desalnietttemin best irritant soms. Want ik hoef mezelf helemaal niet per sé meer te laten horen, ik wil gewoon mijn werk zo goed mogelijk doen en kan dat prima zonder dat steeds aan iedereen te willen laten weten. En dat ik soms stil ben is omdat ik dan even niets bijzonders te melden heb, of gewoon fijn aan het luisteren ben of zo maar wat zit te dagdromen.

Je suis introvert

Sinds ik een paar jaar terug de TED-talk van Susan Cain zag, en haar boek Quiet las heb ik er minder moeite mee. Want dat ‘stille’ had ineens een naam. Ik ben introvert, en dat is prima. Ook Liesbeth Smit, auteur van Ik moet nog even kijken of ik kan kent Susan Cain en besloot eens te kijken hoe het gesteld staat met de Nederlanse introverten. Waar lopen die tegenaan? Waar zitten ze? En zijn ze wel een beetje gelukkig?

Recensie Ik moet nog even kijken of ik kan - Liesbeth Smit
Mijn exemplaar van Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit. En notitieboekjes met illustraties van Gemma Correll

Ik moet nog even kijken of ik kan (briljante titel, sowieso!)  heeft een hele fijne nuchtere kijk op introversie. Met enerzijds serieuze informatie en achtergronden die lekker helder en vlot zijn opgeschreven. En anderszijds hele grappige en vermakelijke stukken, van een introvertenbingo tot diverse lijstjes met bijvoorbeeld bekende introverten. Want we moeten onszelf ook weer niet te serieus nemen.

Herkenbare persoonlijke voorbeelden

En vooral ook veel mooie, persoonlijke voorbeelden die je, als je zelf introvert bent, zult herkennen. En niet alleen de boodschap dat het dus helemaal prima is om introvert te zijn, maar dat er ook tussenvormen zijn. Bijna niemand is 100% introvert of 100% extravert. En dat is het mooie. Ook als je meer extravert dan introvert bent zullen er vast situaties in het boek voorbij komen die je herkent.

In verschillende hoofdstukken komen onderwerpen aan bod als de werkvloer (kantoortuin, anyone?), opvoeding (hoe steun je je introverte kind, of hoe overleef je als introverte ouder) en de liefde. Smit laat op zeer onderhoudende manier zien waar introverten in die situaties vaak tegenaan lopen en hoe je die situaties het hoofd kan bieden. Praktische informatie, tips en reminders waardoor je een volgende keer misschien iets minder opziet tegen dat teamuitje, die buurtborrel of dat ‘gezellige’ familieweekend. Of in ieder geval weet dat je altijd nog kunt zeggen ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’ zodat je even rustig kunt nadenken over hoe je de uitnodiging op een vriendelijke maar besliste manier kunt afwijzen.

Absolute aanrader

Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit is een absolute aanrader. Na een aantal pagina’s te hebben gelezen in mijn digitale recensie-exemplaar besloot ik al om zelf een fysiek exemplaar aan te schaffen. Want dit boek wil ik vasthouden, doorbladeren, passages aanstrepen (en voor iemand die bijna nooit in haar boeken schrijft wil dat wat zeggen) en regelmatig nog eens oppakken en doorlezen. Omdat het zo herkenbaar is. En geestig. En volstaat met nuttige informatie, bruikbare tips en voorbeelden. Het boek had van mij nog wel twee keer zo dik mogen zijn.

Ook superinteressant voor extraverten

Is dit boek dan alleen interessant als je zelf introvert bent? Nee, juist ook als je geen introvert bent is het superinteressant. Want het helpt je misschien die stille collega, schoonzus of buurman eens in een heel ander licht te zien. En ook de meeste extraverten hebben hun introverte kanten, dus grote kans dat je er voor jezelf ook nog wat uithaalt.

Ben je of ken je een introvert? Dan is Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit echt een absolute aanrader. Bestellen kan via onderstaande links.

Recensie: Reveal. Onthullingen. Robbie Williams – Chris Heath

Reveal. Onthullingen. Geen gekke titel, want onthullingen doet Robbie Williams absoluut in deze lijvige biografie die ik mocht lezen voor Bol.com Lees Magazine. Williams durft zich openhartig en ook verrassend kwetsbaar op te stellen. Want als er één ding is dat duidelijk wordt in dit boek is het wel dat Williams van onzekerheden, angsten en neuroses aan elkaar hangt. Gelukkig beschikt Rob ook over een flinke dosis humor en zelfspot, zodat het geen zwartgallig boek is geworden.

Recensie Reveal. Onthullingen. Robbie Williams door Chris Heath

Enorm innemend
Zelfs als je niets veel met Robbie Williams hebt of het hele Take That-tijdperk hebt gemist is dit boek zeer de moeite waard. Want meer dan dat gaat het ook vooral over volwassen worden, omgaan met je angsten, alleen is dat bij een publiek figuur als Robbie Williams natuurlijk allemaal extra uitvergroot. Robbie is door zijn openhartigheid en een flinke dosis humor enorm innemend. En dat maakt dat je door het boek, ruim 550 pagina’s, heenvliegt. En kun je aan het eind van het boek alleen maar hopen dat Robbie zijn voornemen om wat aardiger voor zichzelf te zijn ook opvolgt. Want geestige en openhartige types als Robbie kunnen we wel gebruiken in de entertainmentwereld.

Lees mijn uitgebreide recensie van Reveal. Onthullingen. Robbie Williams door Chris Heath op Bol.com Lees Magazine.

Meer Robbie Williams?

Recensie: Gejatte verhalen. De beste anekdotes uit de muziekindustrie – Anoniem

Je kent ze wel, die types in de kroeg of op een feestje die altijd de smakelijkste anekdotes hebben. Die altijd bijzondere dingen meemaken. Hoe krijgen ze dat toch voor elkaar? Nou ja, gewoon een beetje om zich heen luisteren en andermans verhalen op het volgende feestje in geuren en kleuren navertellen alsof je het zelf hebt meegemaakt misschien?

Dat is in ieder geval hoe de anonieme auteur van Gejatte verhalen. De beste anekdotes uit de muziekindustrie een heel boekje heeft gevuld. Die heeft jarenlang de sappigste verhalen uit de muziekindustrie opgeslagen en verzameld. En is dus in dit boek zowel bandlid, manager, roadie, medewerker van een platenmaatschappij, journalist als geluidsman en zo’n beetje elke andere functie die je je maar kunt voorstellen.

Recensie Gejatte verhalen. De beste anekdotes uit de muziekindustrie

Smakelijke verhalen

En dat heeft een zeer vermakelijk boekje met smakelijke verhalen opgeleverd. Mocht je een insider uit de muziekindustrie zijn, dan zul je vast precies weten wie wie is. Sterker nog, best wel grote kans dat je dat ene verhaal dat jij altijd iets te luid en iets te enthousiast in de kroeg staat te vertellen over die ene keer dat jij met die bekende rapper/beginnende rockband/verveeld boybandlid onderweg/op dat festival/backstage was hier woord voor woord terugleest.

Amusant kijkje in de muziekindustrie

Maar ook voor mensen buiten de muziekindustrie zijn de anekdotes de moeite waard. Want sommige artiesten worden met naam en toenaam genoemd. Maar ook waar dat niet het geval is geeft het een amusant kijkje in de muziekindustratie. Want hoe gaat het er nou echt aan toe op tournee? Welke gekke eisen hebben de grote wereldsterren? En is Lou Reed nou echt zo’n eikel (spoiler alert: ja, best wel).

Voor de fans

Zelf vond ik ook vooral de anekdotes over de fans erg geestig. Ik bedoel, als je serieus denkt dat Mariah Carey even een uurtje langs komt op de basisschool waar je werkt omdat een leerling nogal groot fan is. Of je met een poppodium belt om te vragen of de artiest van dienst van die avond misschien iets eerder kan stoppen zodat je de laatste trein nog kunt halen. Dan verdien je het ook wel dat dat verhaal nog jaren lang naverteld wordt.

Leest lekker weg

Gejatte verhalen is een vermakelijk boekje. Prima geschikt voor bijvoorbeeld onderweg. De anekdotes lezen lekker weg, meer geschreven als korte blogjes dan echte uitgebreide verhalen, en je bent in een mum van tijd door het boekje heen. En als je een beetje oplet waar je je verhalen vertelt, heb je er zelf zo weer een paar toffe anekdotes voor in de kroeg bij.

Gejatte verhalen zelf lezen?

Je kunt het boek via onderstaande link direct bestellen bij Bol.com.

Recensie: Karrevrachten Pennevruchten – Kees van Kooten

Af en toe eens grote opruiming houden kan geen kwaad. En als je zo creatief en veelzijdig bent als Kees van Kooten dan is het helemaal geen straf als hij het resultaat van zijn 75-jaarlijkse opruiming in boekvorm uitgeeft. Karrevrachten pennevruchten bevat ruim 400 pagina’s niet eerder verzamelde columns, lezingen, vertalingen, songteksten, Treitertrends, haiku’s en nog veel meer.

Recensie Karrevrachten Pennevruchten van Kees van Kooten

Plakboek

Dit immense boek is opgezet als een soort plakboek. Van het geboortekaartje van Kees (“dat het een echte Hollandsche jongen zal worden hopen”) tot, zoals een trotse moeder de mooiste werkjes van haar kind verzamelt, de meest bijzondere en uiteenlopende werken uit Van Kooten’s carriére. Hier en daar voorzien van commentaar, toelichting of gewoon willekeurige hersenspinsels van de schrijver zelf, maar meestal gewoon voor zich sprekend. Met hier en daar foto’s, collages, tekeningen en getypte pagina’s is het al een hele belevenis om gewoon door het boek te bladeren.

Tegelijk gedateerd en actueel

Wat mij opvalt is hoe sommige stukken tegelijk wat gedateerd aandoen en toch ook  vaak nog actueel zijn. Gedateerd trouwens vooral door het simplisties taalgebruik dat in de jaren zeventig nogal hip was (en waar ik altijd een beetje hoofdpijn van krijg). Maar in onderwerp vaak juist weer actueel, omdat we over sommige onderwerpen kennelijk nooit uitgepraat raken.

Taal is zeg maar echt zijn ding

Daarnaast is het ook overduidelijk hoe veelzijdig en hoe creatief met taal Van Kooten door de jaren heen is geweest. Of dat nou is in columns, of sketches van Van Kooten en de Bie. Sketches die overigens ook gelezen van papier hilarisch blijven. Zoals bijvoorbeeld De Vieze Man ontmoet Dr. Dick Faber, waarin Van Kooten’s De Vieze Man schrijver Simon Carmiggelt aanziet voor de vrouwenarts Dr. Dick Faber, bekend van menig doktersromannetje. Je ziet direct de hele scene voor je.

Ken u ook mijn boek signaleren?

Maar Van Kooten schreef ook reclameteksten, liedteksten en hield flink wat lezingen. Ook deze teksten zijn zeer de moeite waard. En daarom des te fijner dat ze nu verzameld zijn.

Flinke dosis Van Kooten

Met ruim 400 pagina’s bevat Karrevrachten Pennevruchten volgens de achterflap een jaar vol leesvoer voor 2 à 3 personen. Dat klopt absoluut. Het is geen boek dat je in één ruk uitleest, maar waar je gewoon af en toe even een paar pagina’s van moet lezen. Om dan met een grote glimlach je dag te vervolgen. Dus voorlopig ben ik nog even zoet. Maar toch hoop ik dat deze grote opruiming bij Van Kooten weer voor wat lucht heeft gezorgd en dat ik over twee, drie jaar, als Karrevrachten Pennevruchten uit is, weer een nieuw boek van Van Kooten in de boekenkast kan zetten.

Recensie: Elvis en ik – Onder redactie van Art Rooijakkers

Vandaag is het precies 40 jaar geleden dat Elvis Presley overleed. Maar vergeten is hij nog lang niet. Zeker niet door Art Rooijakkers, die groot fan is van de King of Rock and Roll. Hij stelde de bundel Elvis en ik samen, met 17 odes aan Elvis Presley. Met bijdragen van onder andere Peter Buwalda, Jan Rot, Mart Smeets en Eric Corton.

Recensie Elvis en ik, odes aan Presley, onder redactie van Art Rooijakkers

En deze bundel mocht ik recenseren voor Lees Magazine van bol.com. Het boek laat zich een beetje lezen zoals de carrière van Elvis, van succesnummers via een paar wat mindere periodes tot prachtige pareltjes die beslist indruk maken en weer terug.

Lees mijn volledige recensie van Elvis en ik, odes aan Presley op Lees Magazine van Bol.com.

Elvis en ik winnen? Via de Facebook groep van Lees Magazine van Bol.com maak je kans op een exemplaar van dit boek. Bovendien ben je dan ook altijd op de hoogte van nieuwe titels, recensies en andere winacties. Wees wel snel, want de winnaar wordt al op 18 augustus bekend gemaakt.

Meer Elvis? Lees ook mijn recensie van Elvis. Een eenzaam leven van Ray Connolly, een indringende en droevig stemmende biografie over Elvis Presley.

Benieuwd naar deze odes aan Elvis Presley? Via onderstaande link bestel je het boek direct op Bol.com

Recensie: Lou Reed biografie

Recensie  Lou Reed - Howard SounesLou Reed is een klootzak. Nee, dat zijn niet mijn woorden. Maar de woorden van vrijwel iedereen die in Lou Reed. Een leven in The Velvet Underground van Howard Sounes aan het woord komt. Eigenlijk is het vanaf de eerste pagina van het boek duidelijk dat Reed niet de makkelijkste was. Niet om mee te leven, maar ook zeker niet om mee te werken. Daar is vriend en vijand het wel over eens. Niets geen ‘over de doden niets dan goeds’ dus. En eigenlijk is dat best verfrissend. Want klootzakken heb je overal, dus waarom niet in de muziekwereld.

Sounes probeert nog wel wat verklaringen te vinden voor het nare gedrag van Reed. Die lijken vooral te liggen in diens jeugd. Die was niet al te prettig en wanneer hij als puber te maken krijgt met psychische problemen laten zijn ouders hem schocktherapie ondergaan. Volgens velen die Lou als jonge jongen kende is daarme zijn persoonlijkheid onherroepelijk verandert.

Dat deze biografie over Lou Reed, die voorzichtig gezegd niet de allersympathiekste was, toch fascineert? De muziek. Want iedereen is het er roerend over eens dat Reed zeer getalenteerd was, al was dat dan natuurlijk ook op een onconventionele manier. De pagina’s over de New Yorkse scene van de jaren zestig, met Andy Warhol, Nico, de opkomst en ondergang van The Velvet Underground zijn een genot om te lezen en geven een goed beeld van die hele periode. En meer dan dat, maken duidelijk hoe Lou Reed kon uitgroeien tot een invloedrijk muzikant ondanks zijn gedrag.

Deze biografie over Lou Reed is zeker niet één van de vrolijkste, maar geeft uitstekend de sfeer van Lou Reed’s persoonlijkheid en muziek weer. En om met Reed zelf te spreken “Ik ben wie ik ben. Het is wat het is, en fuck you’.

Benieuwd naar het bewogen leven van Lou Reed? Je bestelt het boek via onderstaande links direct bij Bol.com